Σήμερα 30/12 στις 14:00 το μεσημέρι έγινε η μικροφωνική για το σύντροφο Χρήστο Κολεντίνη στην Πλατεία Μοναστηρακίου εν όψει της αυριανής εξέτασης της παράτασης ή μη της προφυλάκισης του. Εκεί μαζευτήκαμε περίπου 30 αλληλέγγυοι-ες, μοιράστηκε και διαβάστηκε το γράμμα του ίδιου και προπαγανδίστηκε η αυριανή συγκέντρωση στα Δικαστήρια της Ευελπίδων.Ο Χρήστος Κολεντίνης παραμένει έγκλειστος από τις 09/07/2011. Συνελήφθη κατά την αποχώρησή του από μια αυτοοργανωμένη συναυλία στο Πολυτεχνείο και ξυλοκοπήθηκε άγρια από διμοιρία Ματ στη συμβολή των οδών Στουρνάρη και Μπουμπουλίνας. Κρατήθηκε για ώρες στη ΓΑΔΑ ενώ έφερε κατάγματα στο κρανίο, στα πόδια, στα χέρια και βλάβες στα νεφρά. Τέσσερις μέρες αργότερα και ενώ εξακολουθεί να νοσηλεύεται προφυλακίζεται με τις κατηγορίες της διατάραξης ειρήνης και κατοχής και χρήσης εκρηκτικών υλών κατά διμοιρίας που δέχθηκε επίθεση το ίδιο βράδυ.
Ο Χ. Κολεντίνης συνδέεται και κατηγορείται για συμμετοχή και καθοδήγηση σε μια επίθεση με μοναδικό στοιχείο την προηγούμενη σύλληψή του στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι. Είναι φανερό πως η υπόθεση του Χ.Κολεντίνη αποτελεί εξόφθαλμη περίπτωση αστυνομικής βίας και προσπάθειας αποπροσανατολισμού και συγκάλυψης της. Η δίωξη του είναι φρονιματικού χαρακτήρα και η συνέχιση της κράτησής στα κελιά της δημοκρατίας τους εξυπηρετεί κίνητρα παραδειγματισμού και εκφοβισμού.
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης
αύριο Παρασκευή 30/12/2011 10:00, Ευελπίδων
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟY
Αλληλεγγύη στους κρατούμενους και διωκόμενους συντρόφους
«Όποτε εμφανίζονται σοβαρές κρίσιμες περίοδοι, οι “ριζοσπαστικές” δεξιές και αριστερές δυνάμεις χρησιμοποιούν τα δημοκρατικά δικαιώματά τους για να εγκαθιδρύσουν μια ιδιαίτερη ή μάλλον ολοκληρωτική κυριαρχία».
Max Horkhaimer
H διαδήλωση στο Πέραμα ενάντια στην κρατική και παρακρατική βία, το πρωί του Σαββάτου 17/12, που είχε καλεστεί εξαιτίας της φασιστικής επίθεσης που δέχτηκε μετά την ολοκλήρωσή της η αντικατασταλτική διαδήλωση της προηγούμενης βδομάδας από ομάδα φασιστοειδών-χουλιγκάνων, πλαισιώθηκε από 250 περίπου ανθρώπους από το Πέραμα και άλλες περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας.
Η πορεία κινήθηκε μέσα από πολλές γειτονιές του Περάματος, μοιράζοντας κείμενα, πετώντας τρικάκια και φωνάζοντας διαρκώς συνθήματα και συνάντησε την θετική ανταπόκριση πολλών κατοίκων οι οποίοι ήταν ενήμεροι για το περιστατικό της περασμένης βδομάδας, θεωρώντας το απαράδεκτο.
Σήμερα, στο πεδίο της κρίσης, των μνημονίων και της κοινωνικής λεηλασίας, είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να μην αφήσουμε τις επιθέσεις της κυριαρχίας αναπάντητες. Ενάντια στον φασισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την εκμετάλλευση, ας προτάξουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση. Μέχρι την καταστροφή κάθε εξουσίας απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Φωτογραφίες από την συγκέντρωση και την πορεία παρακάτω…
Το Σάββατο 10/12, είχε καλεστεί στο Πέραμα, στις 12.00 στην πλατεία Τσορμπατζόγλου, πορεία ενάντια στην αστυνομική βία, την κρατική καταστολή και το δόγμα «μηδενικής ανοχής». Η πορεία αφορούσε την αστυνομική βία που ασκήθηκε σε σύντροφο από το Πέραμα από 4 άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ και τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν κατόπιν για απείθεια, αντίσταση κατά της αρχής και οπλοφορία (για ένα πολυεργαλείο στο μπρελόκ), επειδή μαζί με μία συντρόφισσα πετούσαν τρικάκια (φεϊγ βολάν) την Κυριακή 4/12 έξω από το ΕΠΑΛ Περάματος. Τα τρικάκια αναφέρονταν στην αστυνομική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου τρία χρόνια πριν και την κοινωνική-ταξική εξέγερση που ακολούθησε.
Στη συγκέντρωση μαζευτήκαμε λίγο περισσότεροι από 100 άνθρωποι, με συμμετοχή κυρίως νεολαίων της περιοχής και αγωνιζόμενων ανθρώπων από το Πέραμα και τις γύρω περιοχές του Πειραιά. Μετά από παραμονή μίας ώρας στην πλατεία, με μικροφωνική, ανακοινώσεις, μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό, ξεκινήσαμε τη διαδήλωση. Πορευτήκαμε με παλμό και συνθήματα κατά της καταστολής και της λεηλασίας της ζωής μας, μοιράζοντας παράλληλα εκατοντάδες κείμενα και αφού κάναμε μια ολιγόλεπτη στάση για συνθήματα κοντά στο αστυνομικό τμήμα που φυλασσόταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επιστρέψαμε στην πλατεία Τσορμπατζόγλου, όπου και ολοκληρώθηκε η διαδήλωση.
Από την αρχή της συγκέντρωσης, πριν ξεκινήσει η πορεία, μία παρέα-ομάδα 10-15 ατόμων από το Πέραμα, καθόταν έξω από καφετέρια απέναντι από την πλατεία Τσορμπατζόγλου και κοιτούσαν προκλητικά προς τους συγκεντρωμένους. Κατά την επιστροφή μας στην πλατεία με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης η συγκεκριμένη ομάδα είχε φτάσει να αριθμεί τουλάχιστον 40 άτομα, τα οποία όμως δεν φαίνονταν όλα από την πλατεία. Κάποιοι συνέχιζαν να είναι έξω από την καφετέρια, όμως οι περισσότεροι ήταν μέσα στο κατάστημα BALLOON ακριβώς δίπλα στην καφετέρια και στο οικόπεδο αριστερά του καταστήματος με τα μπαλόνια. Με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης και την αποχώρηση όσων ανθρώπων είχαν έρθει από μακρινότερες περιοχές, μαζέψαμε τα πανό και τις σημαίες και κινηθήκαμε να αποχωρήσουμε και οι τελευταίοι. Πρώτο ένα αυτοκίνητο που αποχώρησε από την κάτω πλευρά της πλατείας προς τη Λεωφ. Δημοκρατίας και πέρασε δίπλα τους δέχτηκε την επίθεση και τις απειλές τους. Ταυτόχρονα, τα άτομα που βρίσκονταν έξω από την καφετέρια επιτέθηκαν με ξύλα, κράνη και γροθιές σε μεμονωμένους διαδηλωτές που ξεκινούσαν να φύγουν με τα μηχανάκια τους. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες παρόλο τον αιφνιδιασμό τους αντέδρασαν δυναμικά ανταποδίδοντας τα χτυπήματα, γεγονός που τους έδωσε τη δυνατότητα να διαφύγουν και να αποφύγουν το λιντσάρισμα. Κατά την επίθεσή τους έριξαν και ένα μικρό μπουκάλι νερού γεμάτο με βενζίνη με ένα δυναμιτάκι εξωτερικά, που όταν έσκασε πήρε φωτιά η βενζίνη. Το έριξαν κάτω από το αυτοκίνητο διαδηλωτών που προσέτρεξαν σε βοήθεια αυτών που δέχονταν επίθεση, όμως αυτό κύλησε και όταν έσκασε προκάλεσε ζημιές σε σταθμευμένο αυτοκίνητο περίοικου έξω από το πρώην σούπερ μάρκετ Ατλάντικ. Η επίθεση των φασιστοειδών κλιμακώθηκε με εφόρμηση και των υπολοίπων, που βρίσκονταν μέσα στο μπαλονάδικο και στην οικοδομή, οι οποίοι βαστούσαν σιδηρόβεργες και πετούσαν πέτρες. Μόλις κατόρθωσαν να απωθήσουν τους λιγοστούς που βρίσκονταν στην πλατεία κι εκείνους που ξεκινούσαν να φύγουν με τα οχήματά τους, πέταξαν άλλο ένα μπουκαλάκι με βενζίνη και δυναμιτάκι, αυτή τη φορά επί της λεωφόρου Ειρήνης, προκαλώντας ανάφλεξη και ζημιές σε ένα σταθμευμένο ταξί κατοίκου. Ως αποτέλεσμα της φασιστικής επίθεσης, τρεις διαδηλωτές τραυματίστηκαν στο κεφάλι και δύο ακόμα δέχτηκαν χτυπήματα με ξύλα στο σώμα τους.
Η θρασυδειλία της συγκεκριμένης ομάδας φασιστοειδών, που απαρτιζόταν κυρίως από Περαματιώτες (τα ονόματα των οποίων γνωρίζουν οι πάντες στην περιοχή), είναι κραυγαλέα. Επιτέθηκαν σε μεμονωμένους ανθρώπους την ώρα της αποχώρησής τους. Η σύνθεση της φασιστοσυμμορίας περιλάμβανε άτομα συγκεκριμένου γηπεδικού συνδέσμου του Περάματος, άτομα που έχουν περάσει ή διατηρούν στενές επαφές με νεοναζιστικές οργανώσεις, άτομα που έχουν συμμετάσχει σε ρατσιστικές επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών στη Νίκαια και τον Ασπρόπυργο, άτομα που σχετίζονται με προστασίες της νύχτας και διακίνηση ουσιών και όλοι μαζί έχουν χτισμένο τον εγκέφαλό τους με τον στόκο του τοπικισμού.
Η δράση τέτοιων ομάδων χουλιγκάνων-φασιστοειδών, όταν υπερβαίνει τα τραμπούκικα και τοπικιστικά χαρακτηριστικά της και αποκτά πολιτική κατεύθυνση με στοχοποίηση και επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αγωνιζόμενων ανθρώπων και διαδηλώσεων εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τις τοπικές κοινωνίες. Παρόμοια φαινόμενα δίνουν πρόσφορο έδαφος στους οργανωμένους φασίστες-νεοναζί για να διαχύσουν το φασιστικό-ρατσιστικό τους δηλητήριο, που είτε εμφανίζονται με τη μορφή επίσημου κόμματος είτε ως συμμορίες που αναλαμβάνουν να καθαρίσουν κάποια περιοχή από την εγκληματικότητα που δήθεν προκαλούν μετανάστες. Η συλλογική δραστηριοποίηση, η αρνητική στάση των περιοίκων και η απομόνωση τέτοιων στοιχείων αποτελεί τη μόνη απάντηση απέναντι στις φασιστικές εμφανίσεις και προκλήσεις στις γειτονιές.
Αλλωστε ο φασισμός δεν αποτελεί ένα κοινωνικό παράδοξο ή το κακό ιστορικό παρελθόν που αφήσαμε πίσω μας, ούτε αφορά κάποιους λίγους περιθωριακούς. Πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο που στοχοποιεί και μάχεται την διαφορετικότητα και εμφανίζεται στην καθημερινότητα με πολλαπλές εκφάνσεις, όπως είναι το χρώμα, η θρησκεία, η καταγωγή, το φύλο, η σεξουαλική προτίμηση, η πολιτική σκέψη και η κοινωνική τάξη. Στην ουσία του όμως παραμένει πάντα ίδιος. Αναπαράγεται και προωθείται από τους κυριάρχους, που στο παρελθον τον ισχυροποίησαν με τα τραγικά αποτελέσματα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, στις τάξεις των καταπιεσμένων και απέναντι σε αυτούς, όταν και όποτε η κυριαρχία τους αμφισβητείται.
Μέσα σε συνθήκες συνολικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος (οικονομικής, πολιτικής, πολιτισμικής) και ολομέτωπης επίθεσης της κυριαρχίας κατά της κοινωνίας, παράλληλα με τη διεύρυνση της κοινωνικής δυσαρέσκειας, των κοινωνικών αγώνων, του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, πολλαπλασιάζονται και τα κρούσματα κοινωνικού εκφασισμού, ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες διεργασίες καλλιεργούνται και πριμοδοτούνται από την ίδια την πολιτική και οικονομική εξουσία. Για τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής οργής και τη διασπορά της σύγχυσης σχετικά με τις αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων. Για την ανάπτυξη ενός πολέμου «όλων εναντίον όλων» στις γραμμές των «από κάτω», στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ανθρώπων, στον αντίποδα των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας.
Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που έχει επιβληθεί με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα πολυνομοσχέδια και τις δανειακές συμβάσεις, για την υποδούλωση και τη λεηλασία μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, βαθαίνει και διευρύνεται με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με πρωθυπουργό έναν εκπρόσωπο του τραπεζιτικού κεφαλαίου. Το καθεστώς όσο πιο πολύ μετατοπίζεται θεσμικά προς ολοένα πιο ολοκληρωτικές «λύσεις», θα επιζητά πέρα από την ενίσχυση των κατασταλτικών του μονάδων και των παρακρατικών-νεοναζιστικών συμμοριών και ευρύτερες φασίζουσες κοινωνικές συμμαχίες. Έναν «κοινωνικό» συμμαχικό στρατό κατάδοσης και καταστολής των αγωνιζόμενων ανθρώπων και των εγχειρημάτων τους.
Ο κόσμος του αγώνα, όμως, δεν εκφοβίζεται και δεν τρομοκρατείται ούτε από την κρατική καταστολή ούτε από την φασιστική ή παρακρατική βία. Η απρόκλητη αυτή επίθεση όπως και κάθε αντίστοιχο περιστατικό δεν πρόκειται να μείνουν αναπάντητα. Ανοιχτά, δημόσια, συλλογικά, κοινωνικά. Εξάλλου, είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας του Περάματος και των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή να πάρουν σαφή και ξεκάθαρη θέση για την επίθεση που δέχτηκε η διαδήλωση και να απομονώσουν τα συγκεκριμένα υποκείμενα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ – ΣΑΒΒΑΤΟ 17/12 ΩΡΑ 12.00
ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ (απέναντι από το παλιό ΑΤΛΑΝΤΙΚ)
Destato
Συνέλευση Περάματος για την Αλληλεγγύη και τη Δράση
destato.blogspot.com
συντρόφισσες – σύντροφοι
Τρόποι πρόσβασης με συγκοινωνίες απο Αθήνα : Γ18, Β18 στάση πλατεία
απο πειραιά : 843 στάση πλατεία
Για μια “συγκεκαλυμμένη δράση”
Tο βράδυ της Κυριακής 4/12, ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης που ακολούθησε, ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα από το Πέραμα, οι οποίοι συμμετέχουν στη συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση (DeStato), ξεκινούν για να πετάξουν φλάιερ στα σχολεία της περιοχής με περιεχόμενο: «remember the 6th of December, FIGHT NOW” και “κατάληψη παντού εξέγερση για πάντα, να μην ζήσουμε σαν δούλοι». Κατά την διάρκεια που μοιράσματος και ενώ οι σύντροφοι βρίσκονται στο ΕΠΑΛ Περάματος, δύο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ τους προσεγγίζουν και τους ζητάνε τις ταυτότητες, ενώ ταυτόχρονα κοιτάζουν και διαβάζουν το περιεχόμενο των φλάιερ. Από εκείνη την στιγμή και μετά οι μπάτσοι γίνονται αρκετά επιθετικοί και εριστικοί απέναντι στους συντρόφους και τους ζητάνε να ελέγξουν τις τσάντες τους. Οι σύντροφοι δεν το αρνούνται και ο έλεγχος γίνεται. Οι μπάτσοι τους ανακοινώνουν με τσαμπουκά ότι θα τους προσάγουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος τους πλησιάζει και τους ρωτάει για πιο λόγο θα συμβεί αυτό από την στιγμή που είχανε και οι δύο ταυτότητες. Ο μπάτσος τον πιάνει και του γυρνάει το χέρι πίσω από τη πλάτη, ενώ ο άλλος μπάτσος του δίνει μπουνιά στην κοιλιά και ο σύντροφος πέφτει με το κεφάλι. Οι τρείς απ’ τους τέσσερις μπάτσους ξυλοκοπούν το σύντροφο με γονατιές και κλωτσιές, έχοντάς του πατημένο το κεφάλι στο πεζοδρόμιο και απειλώντας τον με σιδερογροθιές ότι «θα σε γαμήσουμε», ενώ ο τέταρτος και πιο “ψύχραιμος” προσπαθεί να ηρεμήσει τη συντρόφισσα. Θεωρώντας ότι τον συνέτισαν αρκετά, του φοράνε χειροπέδες, συνεχίζοντας να τον ξυλοκοπούν, και σηκώνοντάς τον απ’ αυτές, τον πιάνουν απ’ το λαιμό και τον βάζουν στη στάση.
Αμέσως μετά από ένα-δύο λεπτά στο σημείο φτάνουν άλλες δύο μηχανές ΔΙΑΣ και μετά από λίγο και ένα περιπολικό της άμεσης δράσης. Εκεί η ομάδα που χτύπησε τον σύντροφο ανακοινώνει στην δεύτερη ομάδα που έφτασε στο σημείο ότι «αυτός πάει για σύλληψη αντίσταση και απείθεια και αυτή για προσαγωγή», και με τη σειρά τους λένε στους μπάτσους της άμεσης δράσης να τους μεταφέρουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος ζητάει με το που φτάνουν να ειδοποιήσει δικηγόρο και αρνείται να απαντήσει και να συνδιαλέγει με τους μπάτσους σε οτιδήποτε χωρίς αυτόν. Στα επόμενα λεπτά του επιτρέπεται να κάνει το τηλεφώνημα και αμέσως έξω από το τμήμα αρχίζουν και συγκεντρώνονται αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι που μέσα σε μισή ώρα φτάνουν τους 30. Οι μπάτσοι του ΑΤ Περάματος έχουν αρχίσει να πανικοβάλλονται και κάνουν τηλεφωνήματα για να ενημερώσουν σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί. Όσο οι συγκεντρωμένοι αυξάνονται, τόσο καταφθάνουν αστυνομικές δυνάμεις έξω απ’ το ΑΤ, ώσπου στο τέλος ο δρόμος κλείνει από μια ομάδα ΟΠΚΕ.
Μετά από περίπου δύο ώρες εμφανίζεται στο τμήμα ο αρχηγός-επικεφαλής της ομάδας ΔΙΑΣ και ζητάει να δει τους δύο συντρόφους. Με πολύ «φιλικό» ύφος συστήνεται και ρωτάει τον σύντροφο για το τι συνέβη. Ο σύντροφος επαναλαμβάνει ότι δεν πρόκειται να κάνει οποιοδήποτε διάλογο αν δεν είναι παρών δικηγόρος και απάντηση που παίρνει είναι «έλα μωρέ τώρα τι να τον κάνεις τον δικηγόρο, αφού βλέπεις ότι δεν γράφω τίποτα πουθενά και έχω έρθει φιλικά για να λήξει το περιστατικό με τους καλύτερους όρους για όλους μας» προφανώς αναφερόμενος στον ξυλοδαρμό. Ο σύντροφος συνεχίζει αρνείται και ο αρχιμπάτσος φανερά ενοχλημένος συνεχίζει να θέτει το ίδιο δίπολο άλλοτε με “φιλικό” και άλλοτε με απειλητικό ύφος. Εκείνη την στιγμή έφτασε στον χώρο η δικηγόρος του συντρόφου και ο αρχιμπάτσος της είπε: «ξέρω ότι οι δικοί μου κάνανε μαλακία. Εμείς από την μεριά μας δεν θα το τραβήξουμε αλλά και εσείς μην κάνετε μηνύσεις κλπ. Σε λίγο θα τους αφήσουμε και τους δύο».
Με δεδομένο ότι θα αφήνονταν ελεύθεροι, οι σύντροφοι δεν οδηγούνται στο κρατητήριο, παραμένοντας στο χώρο υποδοχής, όπου μπαίνουν λίγο μετά οι δύο ομάδες ΔΙΑΣ (αυτή που χτύπησε το σύντροφο και εκείνη που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού). Οι μπάτσοι αρχίζουν να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο, λέγοντας: “συγκεκαλυμμένη δράση, συνάδελφοι”, εμφανώς περήφανοι για την περιώνυμη συγκάλυψη. Στη συνέχεια, οι ΔΙΑΣ που χτύπησαν το σύντροφο αποχωρούν απ’ το ΑΤ, και έρχεται ενημέρωση πως ο σύντροφος συλλαμβάνεται για απείθεια, ενώ η συντρόφισσα κρατείται γιατί εκκρεμούσε απόφαση στο όνομά της για προσωπικό θέμα.
Ένας από τους μπάτσους που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού, ο Ταταρκιώτης Κωνσταντίνος, λέει στην υπεύθυνη βάρδιας πως θα υπογράψει τη δικογραφία ως εκείνος που με την ομάδα του (Γκανάς Δημήτρης, Κοτσορώνης Παναγιώτης, Σταυρόπουλος) συνέλαβε το σύντροφο. Στην ερώτησή της αν πάει για απείθεια, απαντά πως οι κατηγορίες είναι απείθεια, αντίσταση και οπλοκατοχή (η οπλοκατοχή αναφέρεται σε ένα πολυεργαλείο 5cm που εκτός από κατσαβίδι ανοιχτήρι μπύρας, ανοιχτήρι για φελλούς, ψαλιδάκι, λίμα είχε και μια «λάμα» σαν αυτή που έχουν κάποιοι νυχοκόπτες.) Η υπεύθυνη του λέει πως είναι ενήμερη μόνο για απείθεια και πως το επιβεβαιώνει και ο ανώτερος και ο Ταταρκιώτης απαντά χαρακτηριστικά: “άσε τι σου είπε ο ανώτερος, άκου τι σου λέω εγώ”. Η αναφορά του μπάτσου είναι πως περνώντας από τη λεωφόρο Δημοκρατίας και βλέποντας τους δύο συντρόφους, έκρινε ότι είναι ύποπτοι για τέλεση παράνομων ενεργειών, και πως όταν ο σύντροφος αρνήθηκε να γίνει έλεγχος στην τσάντα του και του ανακοινώθηκε πως συλλαμβάνεται για απείθεια, εκείνος αντιστάθηκε. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην αναφορά δε γίνεται λόγος ούτε για τα φλάιερ που πετούσαν οι σύντροφοι, ούτε προφανώς για τον ξυλοδαρμό.
Εν τέλει ο σύντροφος, μετά από επίμονη απαίτησή του, μεταφέρθηκε στο Θριάσιο νοσοκομείο, απ’ όπου και πήρε ιατρική γνωμάτευση για κάκωση καρπού. Το πρωί της επόμενης ο σύντροφος πέρασε από εισαγγελέα και αργότερα το μεσημέρι από αυτόφωρο με τις κατηγορίες αντίσταση κατά της αρχής από άτομο που οπλοφορεί, απείθεια και οπλοκατοχή και επειδή ο μάρτυρας κατηγορίας Ταταρκιώτης δεν εμφανίστηκε, δόθηκε αναβολή για τις 15/12, ενώ άρθηκε η κράτηση του.
Προφανώς δεν μπορούμε να δούμε τη συγκεκριμένη δίωξη αποκομμένη απ’ τα πολιτικά της χαρακτηριστικά, τα οποία ούτως ή άλλως προσδόθηκαν και από το ίδιο το κράτος με τον τρόπο που τη χειρίστηκε. Κατ’ αρχάς, δε θεωρούμε τυχαίο τον ξυλοδαρμό καθώς το περιεχόμενο των φλάιερ ήταν σχετικό με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ένστολους φρουρούς της δημοκρατίας. Η κοινωνική έκρηξη που ακολούθησε και που απέτυχε να διαχειριστεί από την πολιτική και αστυνομική ηγεσία έχει αφήσει παρακαταθήκη τόσο στους κόλπους του ευρύτερου ριζοσπαστικού χώρου όσο και στα σώματα της αστυνομίας.
Η τροπή που πήρε η υπόθεση και οι κατηγορίες που τελικά αποδόθηκαν στο σύντροφο, είναι άμεσα συνδεδεμένες με προηγούμενη σύλληψή του κατά την εισβολή στον αυτοοργανωμένο χώρο Ρεσάλτο στις 5/12/09. Το κράτος, κατά την πάγια τακτική του, στήνει κατηγορητήρια με βάση τα πολιτικά χαρακτηριστικά όσων πέφτουν στα χέρια του, μετατρέποντας τις συλλήψεις σε διώξεις φρονηματικού χαρακτήρα.
Με αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, σε ολόκληρη τη χώρα και φυσικά στις γειτονιές μας, αναπτύσσονται ποικίλες δράσεις με τοπικές συνελεύσεις, στέκια, καταλήψεις και ευρύτερα σχήματα να έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Μαζί με κοινωνικούς χώρους που δραστηριοποιούνται χρόνια στις περιοχές μας, υφαίνουν ένα πολύμορφο μωσαϊκό διάχυσης ανατρεπτικού λόγου με σημαντική κοινωνική απεύθυνση. Τους τελευταίους μήνες έχουν προστεθεί λαϊκές συνελεύσεις κατοίκων/συνελεύσεις γειτονιών που ενισχύουν τις κινηματικές διεργασίες στις περιοχές μας. Ο τρόπος που παρεμβαίνουν όλα τα παραπάνω σχήματα στην καθημερινότητα, οι συνεχείς προσεγγίσεις τους σε ζητήματα που απασχολούν το κοινωνικό σύνολο και ο αντιιεραρχικός, αντικαπιταλιστικός και στις περισσότερες των περιπτώσεων αντικρατικός χαρακτήρας των δράσεων τους, έχει θορυβήσει όχι μόνο τις αστυνομικές αρχές των περιοχών αλλά και την κεντρική πολιτική εξουσία. Αυτό που φοβούνται και θέλουν να εμποδίσουν είναι να συνευρεθούν στις γειτονιές μας -που μαστίζονται από συνεχώς αυξανόμενη ανεργία και φτώχεια λόγω των επιλογών της κυρίαρχης τάξης- ο ανατρεπτικός λόγος με τη διάχυτη κοινωνική αγανάκτηση και οργή. Όπως διαπίστωσαν και οι ίδιοι, έχουν ήδη δημιουργηθεί δίαυλοι επικοινωνίας, γεγονός που άλλωστε φάνηκε από την μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς της ελληνικής χαλυβουργίας στις 3/12/2011 που διοργανώθηκε από συνελεύσεις γειτονιών και λαϊκές συνελεύσεις με συμμετοχή 350 ανθρώπων των περιοχών και από την αντιφασιστική πορεία στις 12/11/2011 στη Νίκαια που καλέστηκε ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό από αντιφασίστες/στριες των περιοχών και συγκέντρωσε περίπου 700 ανθρώπους. Το συγκεκριμένο περιστατικό με την προσαγωγή των δύο συντρόφων και τον ξυλοδαρμό και την ανυπόστατη σύλληψη του ενός, αποτελεί σαφές δείγμα της τρομοκράτησης όσων ανθρώπων από τις γειτονιές μας επιλέγουν να αγωνίζονται, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αντί να μεμψιμοιρούν. Κανένας δε θα μείνει μόνος απέναντι στην κρατική καταστολή και δε θα μένει τίποτα αναπάντητο.
Οι σύντροφοι δέχτηκαν έλεγχο από τα τσογλάνια της ομάδας ΔΙΑΣ, αυτής της “ειδικά εκπαιδευμένης” ομάδας δολοφόνων, η οποία από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο δρόμο, έδειξε ποιες είναι οι προθέσεις και ο λόγος ύπαρξής της. Με εξακριβώσεις-τραμπουκισμούς, εφόδους σε πορείες, σχεδόν καθημερινούς ξυλοδαρμούς μεταναστών και όχι μόνο, αποτελούν τους “νέους, βελτιωμένους, εξελιγμένους” κρατικούς σερίφηδες, οι οποίοι χαίρουν πλήρους αυτονομίας και νομικής κάλυψης σχετικά με τις ενέργειές τους. Το συμβάν με τον ξυλοδαρμό του συντρόφου δεν είναι απλά ένα ακόμη μεμονωμένο περιστατικό -όπως συχνά ισχυρίζεται το κράτος- αλλά έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά γεγονότων αστυνομικής-κρατικής βίας.
Μέσα σε ένα ασταθές πολιτικό πεδίο αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, το κράτος φοβούμενο την οποιαδήποτε κοινωνική ένταση, εφαρμόζει το δόγμα της μηδενικής ανοχής. Ως άμεση, λογική και αναμενόμενη, η αντίδραση της κυριαρχίας προς τη διαρκή και εντεινόμενη κίνηση του επαναστατικού χώρου είναι η αντεπίθεσή της. Σε μια εποχή έντονης πόλωσης του κοινωνικού σώματος και συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων της ανελευθερίας και της επαναστατικής προοπτικής, σε μια εποχή που τα πάντα μοιάζουν εφικτά, η επίθεση που δεχόμαστε κυοφορεί ένα μήνυμα εκφοβισμού για το σύνολο των ανθρώπων που αγωνίζονται. Είναι μόνο μία προσπάθεια του κράτους να αποτρέψει εμάς και άλλους, σήμερα και αύριο, από το να συμμετάσχουμε στον αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσιαστική δομή. Απέναντι στην κρατική βία και τον ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου, οι εκμεταλλευόμενοι έχουμε μάχες να δώσουμε και όλους τους λόγους για να νικήσουμε. Ο πολύμορφος αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και των κοινωνικών σχέσεων που αναπαράγει, αποτελεί μονόδρομο.
Κανένας μόνος του ποτέ και πουθενά
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
DeStato
συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση
destato.blogspot.com
Η μπροσούρα της συνέλευσης που μοιράζεται χέρι-χέρι στα σχολεία του Περάματος.
Είναι μια προσπάθεια κριτικού σχολιασμού του θεσμού της εκπαίδευσης.
Η παρούσα έκδοση δεν έχει αντίτιμο και μπορεί να βρεθεί σε αυτοοργανωμένα στέκια και καταλήψεις.
Είναι μια προσπάθεια κριτικού σχολιασμού του θεσμού της εκπαίδευσης.
Η παρούσα έκδοση δεν έχει αντίτιμο και μπορεί να βρεθεί σε αυτοοργανωμένα στέκια και καταλήψεις.
Το πρωί του Σαββάτου 26/11, για τρεις ώρες, δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι από τις περιοχές του Πειραιά πραγματοποιήσαμε στις γειτονιές της Νίκαιας (με επίκεντρο την περιοχή της Κοκκινιάς) μοίρασμα 4000 κειμένων σχετικά με την απαγόρευση της αντιφασιστικής διαδήλωσης στις 12/11 με μοναδικό σκοπό τη διασφάλιση της συγκέντρωσης μιας δράκας νεοναζί στην πλατεία Αγ. Νικολάου.
Το μοίρασμα έγινε χέρι-χέρι, πόρτα-πόρτα, αυτοκίνητο-αυτοκίνητο, στους δρόμους 7ης Μάρτη (πρώην Κονδύλη), Γρεβενών, Τσαλδάρη, Ηλιουπόλεως, Κύπρου, Πέτρου Ράλλη, Λαοδικείας, Σολωμού, Καραϊσκάκη, Παύλου Μελά, στο περιβολάκι (πλ. Δαβάκη) και στη λαϊκή αγορά πάνω από τα εκπαιδευτήρια του Ηράκλειτου στην «παιδική στέγη».
Καθοδόν έγιναν πολλές συζητήσεις με τους κατοίκους που συναντούσαμε, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν εξοργισμένοι με την παρουσία νεοναζιστών 2 βδομάδες νωρίτερα μέσα στην Κοκκινιά της προσφυγιάς, της αντίστασης, του μπλόκου. Οι παρεμβάσεις λόγου και δράσης θα συνεχιστούν και θα ενταθούν.
Το κείμενο που μοιράστηκε:
Aναδημοσίευση από indymedia
67 χρόνια μετά τις σφαγές, τις εκτελέσεις και τους βασανισμούς των κατοίκων της Νίκαιας από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στο μπλόκο της Κοκκινιάς, οι πολιτικοί απόγονοι των ναζί και των δοσίλογων κάνουν ξανά την εμφάνιση τους στην περιοχή, με κάλεσμα συγκέντρωσης ενάντια στην εγκληματικότητα με ομιλητή τον αρχηγό τους…
Το πρωί της ίδιας μέρας είχε καλεστεί αντιφασιστική διαδήλωση στην πλατεία Δαβάκη(περιβολάκι) από αντιφασίστες/στριες από τις περιοχές του Πειραιά και κάποιους αριστερούς φορείς. Οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν στο σημείο για περίπου δύο ώρες, μοιράζοντας κείμενα και διαβάζοντας ανακοινώσεις στην μικροφωνική. Στο σημείο κατέληξε και η μηχανοκίνητη πορεία που είχε καλεστεί στο Μοναστηράκι για την αλληλεγγύη στους δύο φυλακισμένους και δύο διωκόμενους αγωνιστές που κατηγορούνται ψευδώς για την υπόθεση ληστείας σε τράπεζα στα Ψαχνά Ευβοίας.
Η πορεία ξεκινώντας, προσπάθησε να προχωρήσει προς την οδό Εβδόμης Μαρτίου 1944, όμως στο πρώτο στενό ήταν παραταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ που απαγόρευαν την συνέχεια της διαδήλωσης προς τις γειτονιές της Κοκκινιάς. Η κεφαλή της πορείας, μετά την απαγόρευση, κινήθηκε επί της οδού Π.Ράλλη με φορά προς το Κερατσίνι, όπου και εκεί την εμπόδισαν διμοιρίες των ΜΑΤ. Η διαδήλωση στη συνέχεια κατευθύνθηκε αιφνιδιαστικά προς την Διονυσίου Σολωμού, όπου έγινε προσπάθεια από μια διμοιρία των ΜΑΤ να την εμποδίσει, όμως απωθήθηκε από την ομάδα περιφρούρησης, η οποία συνέχισε προς τα κάτω, όπου οι δυνάμεις των ΜΑΤ ενισχύθηκαν και διέκοψαν την κάθοδο της ρίχνοντας χημικά. Για άλλη μια φορά η διαδήλωση κινήθηκε αιφνιδιαστικά, στρίβοντας αριστερά από το σημείο που την είχαν ανακόψει η αστυνομικές δυνάμεις στην οδό Πύργου. Στην συνέχεια κατηφόρισε στην οδό Γεώργιου Καραϊσκάκη, όπου ανασυγκροτήθηκε και συνέχισε έως την οδό Νικολάου Μπελογιάννη. Η κεφαλή της πορείας έστριψε δεξιά στην Μπελογιάννη όμως χτυπήθηκε από τις διμοιρίες που με ισχυρή ρήψη χημικών, για τα δεδομένα της γειτονιάς, άλλαξαν την κατεύθυνση της πορείας προς την αντίθετη μεριά. Η πορεία συνέχισε στην οδό Μπελογιάννη και από την Παύλου Μελά βγήκε στην Π.Ράλλη και κατευθύνθηκε προς το σημείο αφετηρίας της όπου και κατέληξε. Ο κόσμος της διαδήλωσης παρέμεινε εκεί συγκεντρωμένος μέχρι και την στιγμή που ενημερώθηκε ότι τα φασιστοειδή αποχωρούσαν από τον χώρο της συγκέντρωσης τους. Παρότι οι δυνατότητες παρέμβασης ήταν περιορισμένες λόγω των αστυνομικών δυνάμεων κανείς δεν μπορούσε να αποχωρήσει από τον χώρο γνωρίζοντας πως μερικά στενά πιο κάτω καμία 200αριά μαχαιροβγάλτες νεοναζί έχουν στήσει το μισανθρωπικό και ρατσιστικό πανηγυράκι τους.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται … μόνο που το Σάββατο, η Κοκκινιά δεν ήταν αποκλεισμένη από τα ναζιστικά στρατεύματα, αλλά από τις αστυνομικές δυνάμεις της αστικής δημοκρατίας που έπνιγαν τις γειτονιές στα χημικά για να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή της συγκέντρωσης των φασιστών.
Όπως τότε, έτσι και τώρα… οι μπάτσοι σαν γνήσιοι απόγονοι των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών χτυπούν και διώκουν ανθρώπους που δίνουν αγώνα ενάντια στον φασισμό. Τίποτα όμως απο όλα αυτά δεν ξεχνιέται και όλα καταγράφονται στην συλλογική μνήμη των ανθρώπων και κάποτε η κλασική δικαιολογία των ναζί, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, “απλά εκτελώ εντολές” δεν θα απαλλάσσει κανέναν απο την οργή των εξεγερμένων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα… οι μπάτσοι σαν γνήσιοι απόγονοι των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών χτυπούν και διώκουν ανθρώπους που δίνουν αγώνα ενάντια στον φασισμό. Τίποτα όμως απο όλα αυτά δεν ξεχνιέται και όλα καταγράφονται στην συλλογική μνήμη των ανθρώπων και κάποτε η κλασική δικαιολογία των ναζί, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, “απλά εκτελώ εντολές” δεν θα απαλλάσσει κανέναν απο την οργή των εξεγερμένων.
Από την πλευρά του καθεστώτος η υπεράσπιση, η προστασία, η νομιμοποίηση και το προμοτάρισμα των παρακρατικών φασιστικών-νεοναζιστικών συμμοριών, όπως η χρυσή αυγή που σπέρνει το μισανθρωπικό και ρατσιστικό της δηλητήριο στην κοινωνία μέσα από ένα εθνικιστικό παραλήρημα υποδεικνύοντας ως υπαίτιους για την υποτίμηση των ζωών μας τους μετανάστες, δηλώνουν ξεκάθαρα ότι θα χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε μέσο για τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης από τους πραγματικούς υπαίτιους, την οικονομική και πολιτική εξουσία.
Απέναντι στις κρατικές πρακτικές διάσπασης του κοινωνικού συνόλου και κοινωνικού κανιβαλισμού, θα μας βρουν όλους και όλες αντιμέτωπους. Όπως θα μας βρουν και όλοι αυτοί που ενστερνίζονται φασιστικές και ρατσιστικές πρακτικές. Όλοι μαζί συλλογικά και ο καθένας ατομικά ας τσακίσουμε το φασισμό και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια γενικευμένη σύγκρουση με κάθε εξουσιαστική δομή αυτής της κοινωνίας.
Για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
Φωτογραφίες απο την διαδήλωση , κείμενο συντρόφου απο την κοκκινιά
Τρόπος πρόσβασης με συγκοινωνίες από Αθήνα
(στάση περιβολάκι, επί της Πέτρου Ράλλη)
Λεωφορείο B18 από Μενάνδρου-Ομόνοια
Λεωφορείο 820 & 851 από μετρό Αιγάλεω
Τρόλεϊ 21 από Ομόνοια
Λεωφορείο 820 & 851 από μετρό Αιγάλεω
Τρόλεϊ 21 από Ομόνοια
Σε συμβολική κατάληψη προέβησαν οι διαδηλωτές της προγραμματισμένης συγκέντρωσης που κάλεσε χθές Τρίτη, η Πρωτοβουλία Απογραφέων /Τομεαρχών στα γραφεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Διμοιρία της ΥΜΕΤ κατ’ εντολή του προέδρου Ανδρέα Γεωργίου, είχε ήδη παραταχθεί εντός της εισόδου, αλλά οι διαδηλωτές σπάζοντας την πόρτα κατάφεραν να τους απωθήσουν. Το αξιοσημείωτο είναι οτι μπαίνοντας στην είσοδο του κτιρίου εισέπραξαν την αλληλεγγύη απο εργαζόμενους της ΕΛ.ΣΤΑΤ οι οποίοι ήταν εναντίον της αστυνομικής παρουσίας. Σε αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να αναφερθεί οτι είναι και οι ίδιοι απλήρωτοι.
Οι διαδηλωτές φωνάζανε συνθήματα και αναρτήσανε πανό της κατάληψης ψηλά πάνω σε εξωτερικό τοίχο του κτιρίου. Πέντε άτομα απο την Πρωτοβουλία συνομίλησαν με τον κ. Γεωργίου ο οποίος διευκρίνησε πως το 99% των καταστάσεων έχουν ήδη καταβληθεί στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών (ΕΑΠ) η οποία με τη σειρά της έχει πάγια εντολή να καταβάλει πληρωμές το τελευταίο δεκαήμερο του εκάστοτε μήνα. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν η αποπληρωμή μπορεί να γίνει τέλος Νοεμβρη -για όσες καταστάσεις έχουν ελεγχθεί μέχρι τώρα) & τέλος Δεκέμβρη-ολοκληρώνοντας τη διαδικασία .Απο τη στιγμή όμως που οι απογραφείς και οι τομεάρχες εργάστηκαν για λογαριασμό της ΕΛ.ΣΤΑΤ. η Πρωτοβουλία ισχυρίστηκε πως αυτή είναι και η αρμόδια υπηρεσία που οφείλει να τους ενημερώνει. Προκειμένου μάλιστα να αποφύγει την ανευ λόγου διαδικασία να γίνει μπαλάκι στις γραφειοκρατικές υπηρεσίες, απαίτησε απο τον κ. Γεωργίου να έρθει ο ίδιος σε συνεννόηση με υπεύθυνους της ΕΑΠ ώστε να επιβεβαιώσουν ημ/νια αποπληρωμών. Μετά απο πολύωρη αναμονή των διαδηλωτών δόθηκε απο τον πρόεδρο έγγραφη βεβαίωση των ισχυρισμών του ίδιου και του αναπληρωτή υπ. Οικονομικών κ. Σαχινίδη επι του θέματος.
Σε ερώτηση προς την Γεν. Διευθύντρια της υπηρεσίας κα Ξενάκη, εαν διακυβεύεται η αποπληρωμή σε περίπτωση που γινουν ανατροπές στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό (πχ παραίτηση του υπ. Οικονομικών), η απάντηση ήταν αρνητική εφόσον το κονδύλι είναι στον προϋπολογισμό του 2011 και “τα λεφτά υπάρχουν”. Σύμφωνα με το νομικό σύμβουλο των εργαζομένων της ΕΛ.ΣΤΑΤ. η έγγραφη βεβαίωση που χορηγήθηκε στην Πρωτοβουλία Απογραφέων/Τομεαρχών είναι σαφώς μια ομολογία αναγνώρισης οφειλομένων και απόδοσής τους προς τους δικαιούχους, αλλά όχι εκτελεστική διοικητική πράξη. Ωστόσο έχει νομικό έρεισμα.
Η Πρωτοβουλία καλεί σε συνέλευση την Κυριακή στις 16:00μμ στο Πολυτεχνείο (κτιριο Γκίνη) για να συζητηθεί αναλυτικά το θέμα. Να σημειωθεί πως για την περαίωση της απογραφής κατοικιών/πληθυσμού του 2011 χορηγήθηκε κονδύλι €44 εκατ. το οποίο είναι κατα 80% χρηματοδοτούμενο απο την Ε.Ε., ενώ εργάστηκαν περίπου 50.000 απογραφείς υπο την καθοδήγηση και συνεχή επίβλεψη έμπειρων υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, καθώς και 13.000 τομεαρχών.