Αναδημοσίευση απο antixyta.blogspot
Την Πέμπτη 13 Γενάρη, στις 8:00μμ, θα γίνει στο Ρεσάλτο η πρώτη συζήτηση για τη νέα χρονιά της “συνέλευσης αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και δράσης Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά”.
Η συνέλευση είναι ανοιχτή και καλεί όσους και όσες ενδιαφέρονται για αντιιεραρχικές και ακηδεμόνευτες διαδικασίες αγώνα μακρία από κόμματα και δημοτικές παρατάξεις, χειραγωγικούς και μεσολαβητικούς μηχανισμούς.
Κάποιες σκέψεις …
Ναι , θα μπορούσε να είχε συμβεί στον καθένα …
Αλλά δεν συνέβει στον καθένα …
Συνέβει σε αυτόν που προσβάλει τον καθένα …
Σε αυτόν που ακόμα και η παρουσία του προσβάλει τον όρο ελευθερία …
Τον προσβάλει κάθε φορά που γίνεται έλεγχος …
Κάθε φορά που ο τσαμπουκάς αποκτά μια νέα μορφή …
Με το εριστικό τουπέ , της χυδαίας εξουσιαστικής φιγούρας ,
που διψάει για να επιβληθεί με κάθε κόστος …
Δεν έχει σημασία αν το κόστος θα είναι ο χρόνος σου ,
η υπομονή σου , η ταλαιπωρία σου ,
η αξιοπρέπεια σου ή ακόμα και η ίδια σου η ζωή .
Δές με … Είμαι παντού …
Σε μισώ … Γιατί είσαι ταξικά , αλλά και ηθικά , εχθρός μου …
Γιατί στη στολή και στο πρόσωπο σου βλέπω δολοφόνους ,
βασανιστές και ρουφιάνους …
Χτύπα με … Μέχρι ο πόνος μου να γίνει οργή …
Σκότωσε με … Έτσι και αλλιώς πια , ο χρόνος μετράει αντίστροφα …
Ραντεβού στους δρόμους λοιπόν …
05 / 01 / 2011
Στις 28/12/10 στις 7:30 το πρωί περίπου 40 μπάτσοι και ασφαλίτες με τη συνοδεία μιας κλούβας με διμοιρία των ΜΑΤ επιχείρησαν την εκκένωση του κατειλημμένου Μαραγκοπουλείου (Γούναρη 102). Εκείνη τη στιγμή στο κτίριο βρίσκονταν 11 σύντροφοι και συντρόφισσες. Μετά την άρνησή τους να εγκαταλείψουν το κτίριο ξεκίνησε η εκκένωση από τους μπάτσους με τη βοήθεια της Πυροσβεστικής, η οποία έσπευσε να κόψει τα λουκέτα της πλαϊνής πόρτας που εν τέλει ξηλώθηκε. Αφού αντιστάθηκαν σθεναρά μέχρι τέλους στην επέλαση των μπάτσων, οδηγήθηκαν στο τμήμα. Εκεί αρνήθηκαν να υπογράψουν τη φόρμα με τα βιομετρικά τους στοιχεία και να δώσουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα, αν και τους ζητήθηκε επίμονα. Παράλληλα σύντροφοι-συντρόφισσες που ενημερώθηκαν για το συμβάν κατευθύνθηκαν αρχικά προς την κατάληψη όπου φωνάχτηκαν πολλά συνθήματα και οι μπάτσοι διαπομπεύτηκαν ενώ στη συνέχεια ακολούθησε συγκέντρωση έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση στην Ερμού. Υπό την πίεση των συντρόφων-συντροφισσών μετά από 3 ώρες οι 11 αφήνονται ελεύθεροι-ελεύθερες. Σε βάρος των 9 (8 από το «Πέρασμα» και 1 σύντροφος) εκκρεμεί κατηγορία για «διατάραξη οικιακής ειρήνης» ενώ οι άλλοι 2 αφήνονται χωρίς κατηγορίες. Συνειδητά και από επιλογή ανέλαβαν συλλογικά την ευθύνη της κατάληψης παρά την επιλογή που οι μπάτσοι πρότειναν «να δοθεί ένα όνομα για να ξεμπερδεύουν».
Στις 16 Οκτώβρη καταλάβαμε το εγκαταλελειμμένο εδώ και 20 χρόνια Μαραγκοπούλειο (πρώην ΠΙΚΠΑ) πραγματοποιώντας την πολιτική μας απόφαση να στεγάσουμε τις δομές της συλλογικότητας μας σ’ ένα απελευθερωμένο χώρο. Η ίδια η πράξη της κατάληψης, όντας μια επιθετική πράξη απέναντι στο υπάρχον, είναι για μας ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια μας με το οποίο προτάσσουμε την αυτοοργάνωση σε κάθε μορφή της καθημερινότητάς μας, την αλληλεγγύη σε κάθε καταπιεσμένο κομμάτι αυτής της κοινωνίας, την αντίσταση σε κάθε τι που μας εξουσιάζει και μας καταπιέζει, τελικά έναν άλλο τρόπο, τον κοινοτικό τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητάς μας: συντροφικό, συλλογικό, αδιαμεσολάβητο, μακριά από τη σφαίρα του ιδιωτικού και της αποξένωσης…
Ως αναρχικοί-αναρχικές, αντιεξουσιαστές-αντιεξουσιάστριες, αναγνωρίζοντας τους εαυτούς μας ως κομμάτι του κοινωνικού/ταξικού αγώνα, επιλέξαμε αυτούς τους 2,5 μήνες να δράσουμε πολύμορφα, μέσα και έξω από την κατάληψή μας. Επιχειρήσαμε εξ’ αρχής να επικοινωνήσουμε και να ζυμωθούμε με τη γειτονιά, να διαχύσουμε το λόγο και τις πρακτικές μας, να δημιουργήσουμε έναν χώρο ανοιχτό, έναν χώρο πραγματικής συνάντησης…
Ζούμε σε μια χρονική περίοδο που τα περιθώρια ερμηνείας των όσων συμβαίνουν σε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο έχουν περιοριστεί εν τέλει σε δύο επιλογές. Υποταγή ή εξέγερση. Καθημερινά η ζωή και η επιβίωσή μας, όλο και περισσότερο δέχονται μια συνολική επίθεση από τα αφεντικά με την πρόφαση της οικονομικής κρίσης, της εισόδου της χώρας στο ΔΝΤ, του κοινού εθνικού συμφέροντος. Η πραγματικότητα, παρ’ όλη τη συντονισμένη ιδεολογική επίθεση των κυρίαρχων, είναι αμείλικτη. Τα φαντασιακά για δημοκρατικότητα, συμμετοχή, κρατικό παρεμβατισμό, κράτος πρόνοιας, ίσες ευκαιρίες, ευημερία και καπιταλιστική πρόοδο έχουν τελειώσει. Τα θεμέλια αυτού του κόσμου τρίζουν και η μόνη επιλογή των εξουσιαστών απέναντι στην πιθανότητα επαναστατικής τροπής των πραγμάτων είναι να απαντήσουν με την ευρεία καταστολή κάθε είδους κοινωνικών διεργασιών, ριζοσπαστικών αγώνων, συλλογικών πειραμάτων αυτοδιαχείρισης των ζωών μας και συντροφικών σχέσεων. Από τις απεργίες, από τις συγκρούσεις μέχρι και τους ανοιχτούς, κοινωνικούς κατειλημμένους χώρους το κράτος εφαρμόζει το δόγμα μηδενικής ανοχής, ταυτόχρονα με τη μεταρρύθμιση του κράτους και της αγοράς ώστε να είναι αποδοτικότερη. Όλα αυτά φυσικά σημαίνουν λεηλασία όλων των δικαιωμάτων μας, αναγνωρισμένων ή μη, σημαίνουν πολέμους, φτώχια, εξαθλίωση, κοινωνικό κανιβαλισμό και προφανώς μια κοινωνία σε κατάσταση σοκ.
Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς έχουμε πάρει και θα συνεχίσουμε να παίρνουμε θέση. Απέναντι σε κάθε Κατσιφάρα (ο οποίος ήταν υπεύθυνος και πριν από περίπου μια δεκαετία για την καταστολή αντίστοιχης απόπειρας κατάληψης του ίδιου χώρου, δικαιολογώντας την τότε εκκένωση με υποσχέσεις για την «αξιοποίησή» του), δήμαρχο, μπάτσο, δικαστή, εισαγγελέα, δημοσιογράφο και κάθε είδους τιμητή και υπάλληλο αυτής της οργανωμένης επίθεσης επάνω στις ζωές μας διατρανώνουμε ότι είμαστε απέναντί τους. Τη θέση τους σε αυτόν τον κόσμο την έχουν επιλέξει. Όπως και εμείς. Και πριν βιαστούν να μιλήσουν για αξιοποίηση του Μαραγκοπουλείου τώρα που διώξαμε τους αναρχικούς («για το κοινό καλό»), να ξέρουν ότι το κοινό καλό εμείς το βλέπουμε μέσα από τη θέση μας που είναι δίπλα και μαζί με αυτούς που αγωνίζονται καθημερινά, αδιαμεσολάβητα, δυναμικά στη ζωή τους. Δίπλα σε αυτούς που έχουν δει τι σημαίνει σε αυτόν τον κόσμο να είσαι καταπιεσμένος, δίπλα σε αυτούς που δεν ξεχνούν τη βαρβαρότητα στα σχολεία, στην εργασία, στα εργατικά ατυχήματα, στους πολέμους, στην πείνα, στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία, στις φυλακές. Δίπλα σε όλους αυτούς που περιμένουν και ετοιμάζονται για αυτό το τελευταίο χτύπημα στο κουφάρι του καπιταλισμού, δίπλα και μαζί με όσους θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι, χωρίς εξουσία οικονομική, κοινωνική ή πολιτική δομώντας ένα νέο κόσμο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Μαζί με όλους αυτούς έχουμε να πούμε σε κάθε εχθρό μας αυτό και μόνο αυτό:
ΠΙΣΩ ΚΟΥΦΑΛΕΣ, ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΤΕ,ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΤΕ ΜΕ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης «Πέρασμα»
Αναδημοσίευση απο http://perasma.espiv.net/
Σήμερα, Πέμπτη 16/12, 11:00πμ, θα περάσουν από τα δικαστήρια της Ευελπίδων οι συλληφθέντες της σημερινής απεργιακής διαδήλωσης. Πρόκειται για 7 ή 8 άτομα, άγνωστο αν παραπέμπονται όλοι με κακουργήματα (κουκουλονόμος, κατασκευή εκρηκτικών κλπ). Σίγουρα ένας σύντροφος από το ΡΕΣΑΛΤΟ παραπέμπεται με σειρά πλημμελημάτων και τον κουκουλονόμο. Συνελήφθη κατά την εφόρμηση ομάδας ΔΕΛΤΑ στην Πατησίων στο ύψος της Χαλκοκονδύλη σε έναν αριθμό διαδηλωτών που αποχωρούσαν ενώ η πορεία είχε τελειώσει στην Πανεπιστημίου και χωρίς να γίνεται απολύτως τίποτα στο σημείο.
Προφανώς οι εντολές δόθηκαν για διάλυση του κόσμου στον άξονα της Πατησίων αφού είχε προηγηθεί απόπειρα κατάληψης των γραφείων της ΓΣΕΕ στη συμβολή της Πατησίων με την Αλεξάνδρας από μπλοκ διαδηλωτών. Εξάλλου, παράλληλα με την εφόρμηση των ΔΕΛΤΑ, σε παράλληλους δρόμους της Χακλκοκονδύλη επί της Πατησίων, πραγματοποίησαν επεμβάσεις με ρίψεις δακρυγόνων και δυνάμεις των ΜΑΤ.
Ο Αλέξης αντιμετωπίζει τις γνωστές σε αυτές τις περιπτώσεις ψευδείς καταθέσεις μπάτσων (2 στην περίπτωση του) και παραπέμπεται με τον κουκουλονόμο λόγω των γυαλιών σκι και της χειρουργικής μάσκας που είχε μαζί του, τα οποία μάλιστα -δεδομένου ότι η πορεία είχε τελειώσει- δεν τα φορούσε καν.Προφανώς, η δίωξη και των υπολοίπων έχει γίνει με παρόμοιο τρόπο. Από ότι μας ανέφερε ο σύντροφος σε τηλεφωνική επικοινωνία από τα κρατητήρια πρόκειται για ανθρώπους άσχετους με όσα τους αποδίδουν, που έχουν συλληφθεί σε άσχετα σημεία μετά από επιδρομές είτε διμοιριών είτε δίκυκλων ομάδων καταστολής.
Ο συγκεκριμένος τουλάχιστον σύντροφος (ενδεχομένως και οι υπόλοιποι εφόσον έχουν κατηγορίες για κακουργήματα) θα περάσει εισαγγελέα (για την επίσημη απόδοση κατηγοριών) και κατόπιν ανακριτή αύριο στις 11:00πμ στο κτίριο 16 (το αριστερό κτίριο μόλις μπει κάποιος στα δικαστήρια της Ευελπίδων). Θα ζητηθεί, βέβαια, αναβολή για την ανακριτική του κατάθεση, για να παρθεί η δικογραφία και να προετοιμαστεί τόσο ο ίδιος όσο και οι δικηγόροι του.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών, απόσυρση όλων των κατηγοριών.
Αναδημοσίευση απο http://anarxiko-resalto.blogspot.com
Η νέα τάξη πραγμάτων …
Δύο χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση που ξέσπασε , η δημοκρατία έρχεται για άλλη μια φορά να μας αποδείξει ότι είναι εδώ παρέχοντας ασφάλεια στους πολίτες της , είναι ζωντανή και όποιος το αμφισβητήσει αυτό , θα κατασταλεί με κάθε κόστος .
Μετά τον Δεκέμβρη του 2008 ακολουθούν μια σειρά επιχειρήσεων οι οποίες προσπαθούν να αφανίσουν κάθε μορφή αντίστασης .Ένας χρόνος από την εισβολή στον αυτοοργανωμένο χώρο «ρεσάλτο» στις 5 Δεκεμβρίου , με αφορμή την συμπλήρωση 1 χρόνου από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου , και ένα ανύπαρκτο κατηγορητήριο για να δικαιολογήσει τις τακτικές που τους δίδαξε η χούντα και να αποδείξει ότι όποιος αγωνίζεται είναι τρομοκράτης και θα κατασταλεί . Εφτά μήνες από την απαγόρευση κυκλοφορίας και συναθροίσεων στα Εξάρχεια και την εισβολή στην κατάληψη Ζαΐμη με αφορμή τον θάνατο των 3 εργαζομένων στην MARFIN . Δύο μέρες , από τις φαντασμαγορικές συλλήψεις και εισβολές σε σπίτια αγωνιστών και εντελώς «τυχαία» δύο μέρες πριν από την 6 Δεκεμβρίου .
Όλα αυτά και όχι μόνο , σε συνδυασμό με την βοήθεια των γνωστών επικοινωνιακών κόλπων των ΜΜΕ έρχονται να παρουσιάσουν την νέα τάξη πραγμάτων . Η 24ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας και στάθμευσης οχημάτων στο κέντρο της Αθήνας , για την προστασία του καθεστώτος από τους «τρομοκράτες» διαδηλωτές , μας δείχνει για άλλη μια φορά την νέα , σοσιαλιστικού τύπου , χούντα. Και όπως και κάθε άλλη φορά οι μέθοδοι καταστολής έχουν όλο και πιο πολλές ομοιότητες μεταξύ τους και η βαρβαρότητα γίνεται όλο και λιγότερο διακριτική αποδεικνύοντας ότι σε περιόδους κρίσης του συστήματος θα κάνουν τα πάντα για να το διαφυλάξουν .
Ποιος ξέρει ?!Ίσως σε μερικούς μήνες να δούμε τανκς στους δρόμους και πάλι…
Όμως και πάλι θα μας βρουν μπροστά τους …
Δεν μας καταστέλλουν , μας εξοργίζουν …
Όσο η καπιταλιστική κρίση εντείνεται, τόσο οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ θα οξύνουν την καταπίεση και εκμετάλλευση των λαών με σκληρότερα οικονομικά μέτρα και ληστρικές επιδρομές στον κοινωνικό πλούτο και με την εντονότερη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος, με μόνο σκοπό την επιβίωση του παρηκμασμένου κόσμου τους.
Ή θα επιλέξουμε το δρόμο της εξατομίκευσης, της αλλοτρίωσης, της συναίνεσης, της υποταγής για να οδηγηθούμε στην φτώχεια (ηθική, πνευματική, υλική), στην εξαθλίωση, στο φόβο και τον κοινωνικό κανιβαλισμό
‘Η θα επιλέξουμε το δρόμο της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της εξέγερσης, της αυτοοργάνωσης για να οδηγηθούμε στον κόσμο της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας.
Δευτέρα 6/12/2010, συγκέντρωση μνήμης στα Προπύλαια και πορεία
Σάββατο 11/12/2010, συγκέντρωση στην πλατεία Μοναστηρακίου και πορεία για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση
Τετάρτη 15/12/2010, πανεργατική απεργία και πορεία
DeStato
Συνέλευση Περάματος για την Αλληλεγγύη και τη Δράση
ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ…
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
( Προσοχή! Κυκλοφορούν ψηφοθήρες)
Οικονομία κομμάτια. Ανεργία στα ύψη. Επιδείνωση συνθηκών ζωής. Ψεύτικες υποσχέσεις για αξιοπρεπή επιβίωση. Μια ζωή στα γόνατα προς όφελος του αφεντικού. Τυφλή υπακοή στις επιθυμίες της κυρίαρχης τάξης. Ρατσισμός. Πόλεμος μεταξύ των καταπιεσμένων υποκινούμενος από τους κυρίαρχους. Καταφανής κρατική καταστολή. Εξαθλίωση.
Δεν αποτελούν παρά λίγες μόνο απ’τις συνέπειες μιας συνεργασίας που λαμβάνει χώρα απ’την περίοδο της μεταπολίτευσης, παθητικοποιώντας την εργατική τάξη, καταστέλλοντας τις δομές της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, αποδυναμώνοντας το προλεταριάτο και σπέρνοντας την ιδεολογία του κεφαλαίου. Δεδομένων των συνθηκών, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά για τη συνεργασία καπιταλισμού-δημοκρατίας.
Σύμφωνα με φιλελεύθερους διανοητές, “η οικονομική ελευθερία που προϋποθέτει ο καπιταλισμός οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πολιτική ελευθερία, δηλαδή στη δημοκρατία.” Παρ’όλα αυτά ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα υπόλοιπα απολυταρχικά καθεστώτα, καθώς πρωταρχικός ρόλος της δημοκρατίας είναι να λειτουργεί ως προκάλυμμα αυτής της κτηνώδους και καλοκουρδισμένης μηχανής που λέγεται καπιταλισμός. Είναι η ψευδαίσθηση των υπηκόων πως επιλέγουν αφέντες, οι οποίοι εξαπατώντας χαλυβδώνουν τα δεσμά, αναπαράγοντας έτσι το σύστημα εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου. Επομένως, στην ουσία η δημοκρατία είναι απλά η ψευδής αντανάκλαση και το υποκατάστατο της ελευθερίας, μιας και δεν μπορεί να υπάρξει καμία ελευθερία όσο υπάρχει δημοκρατία.
Ενώ λοιπόν οι εκλογές αποτελούν απλά ένα μέσο για να σερβίρεται καλύτερα το παραμύθι της λαϊκής κυριαρχίας, της άμεσης συμμετοχής στις αποφάσεις και πάνω απ’όλα το παραμύθι της δημοκρατίας, ο λαός παραμένει πάντα πρόθυμος να ξεγελαστεί, και καταντώντας εθελόδουλος υποτελής παραδίνεται στον ολοκληρωτισμό της καπιταλιστικής κυριαρχίας σε δημοκρατικό φόντο. Σκοπός της εκλογικής διαδικασίας είναι η παραγωγή μιας θορυβώδους και παραιτημένης μάζας με
κατεβασμένο το κεφάλι και ψυχολογία όχλου που θα υποβιβάζει
τη ζωή σε μια επαναλαμβανόμενη λειτουργία και ακολουθία κανόνων.
Η αποχή από τις εκλογές δεν αποτελεί κάποιου είδους απάθεια ή συναισθηματική αντίδραση, αλλά συνειδητή επιλογή με
λογική βάση. Είναι άρνηση αντιπροσώπευσης, δηλαδή αμφισβήτηση της αστικής και της κρατικής κυριαρχίας, καθώς η κοινωνική ελευθερία και η αυτάρκεια καταργούνται όταν κάποιος εξουσιοδοτεί να διαχειρίζονται τη ζωή του αυτόκλητοι και εγκάθετοι εκπρόσωποι. Με λίγα λόγια, η εκλογική αποχή είναι η έμπρακτη άρνηση της εξουσίας.
Από τη μεριά μας λοιπόν, αρνούμαστε να γίνουμε λεία στα πολιτικά παιχνίδια εξουσιαστών και σε κάθε θεσμό ανάθεσης και διαμεσολάβησης που έντεχνα και απροκάλυπτα χρησιμοποιούν, καθώς μόνο η εκ θεμελίων καταστροφή των εξουσιαστικών κοινωνικών δομών, με σκοπό τη δημιουργία ενός καθόλα νέου κοινωνικού “μοντέλου”, αντίκειται πραγματικά στη σάπια δημοκρατία τους. Οι αρνήσεις μας προς την εξουσία συλλογικοποιούνται μέσα από εγχειρήματα που διέπονται από την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, και οι χειραφετητικές διαθέσεις μας συναντώνται στα οδοφράγματα, δημιουργώντας έτσι μικρές και μεγάλες ρήξεις με τους εξουσιαστές, τους εντολοδόχους τους και με όσους στέκονται εμπόδιο στο δρόμο της συλλογικής και της ατομικής ελευθερίας.
Ως εξεγερτικά υποκείμενα δεν αναζητάμε τον συμβιβασμό, μα ούτε και την έκπτωση, δεν μας ικανοποιούν τα επιδερμικά συμπληρώματα ζωής που μας πετάνε σαν αποφάγια αυτοί που διαχειρίζονται τον πλούτο. Καταστρέφοντας τις εξουσιαστικές νόρμες, συγκεντρώνοντας τα καλύτερα κομμάτια από τις δυναμιτισμένες κοινωνικές συνθήκες, οξύνοντας την πόλωση και διαχέοντας με κάθε τρόπο την επαναστατική προοπτική, αναγνωρίζουμε τον πραγματικό εχθρό και στεκόμαστε απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, χτυπώντας το κράτος μέχρι την ολική κατάρρευσή του.
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΒΙΑΙΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ…
DESTATO
Συνέλευση Περάματος για την Αλληλεγγύη και τη Δράση
destato.blogspot.com