Categories
καταστολή πορείες

Ένα σχόλιο για το απεργιακό διήμερο 19-20

“Οι ιδέες δεν μπορούν ποτέ να οδηγήσουν πέρα από την παλιά κατάσταση του κόσμου. Μπορούν μόνο να οδηγήσουν πέρα από τις ιδέες της παλιάς κατάστασης του κόσμου. Οι ιδέες δεν μπορούν να πραγματώσουν απολύτως τίποτα. Για την πραγμάτωση των ιδεών, χρειάζονται οι άνθρωποι που θα επιστρατεύσουν την πρακτική βία.”
Κ.Μαρξ-Φ.Ένγκελς
Όπου ακούς πολλά κεράσια…
Με τον κρατικό μηχανισμό να βρίσκεται σε ουσιαστική παράλυση από τις απεργίες σε δήμους, ΜΜΜ και τελωνεία, τον αποκλεισμό των χωματερών και τις καταλήψεις δημοσίων κτηρίων ξεκίνησε το απεργιακό διήμερο στις 19-20, το οποίο φάνταζε ιδανικό για την κορύφωση των κοινωνικών αναταραχών, αφού υπήρχαν όλες οι συνθήκες για μια ανεξέλεγκτη σύγκρουση.
Όντως, η Τετάρτη 19 οκτώβρη χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή, για τα ελληνικά δεδομένα, μαζικότητα, ξεπερνώντας αριθμητικά κάθε πορεία της μεταπολιτευτικής περιόδου. Παρά τις κοινωνικές εξελίξεις και τον όγκο της διαδήλωσης όμως, ήταν αρκετά εμφανές πως η πλειοψηφία του κόσμου δεν είχε κατέβει με συγκρουσιακές διαθέσεις στο δρόμο, αλλά με μία νοοτροπία “ειρηνικής διαμαρτυρίας” προσδοκώντας πως αυτή από μόνη της θα ήταν αρκετή για να αναχαιτίσει τους σχεδιασμούς της κυριαρχίας.
Κράτα και μικρό καλάθι…
Όμως, οι πασιφιστικές λογικές δεν επέφεραν ποτέ καμία ανατροπή και δεν δυναμίτισαν καμία κοινωνική συνθήκη, καθώς ήταν, είναι και θα είναι μία ακόμη εκδοχή της κρατικής βίας. Οι –ανεξαρτήτως χρώματος- υπερασπιστές του κοινοβουλευτισμού τις προτάσσουν προσδοκώντας στη χειραγώγηση του πλήθους και στην ανάλωση της κοινωνικής οργής σε προσπάθειες μεταρρύθμισης του υπάρχοντος συστήματος, αντί για την καταστροφή του. Άλλωστε, το προφίλ του ειρηνικού διαδηλωτή είναι αυτό που επιζητούν το κράτος και το Κεφάλαιο, ακριβώς επειδή δεν τους δημιουργεί πρόβλημα.
Έτσι, το αποτέλεσμα ήταν η πλειοψηφία των ανθρώπων που έλαβαν μέρος στις συγκρούσεις της τετάρτης να απαρτίζεται από τους συνήθεις συμμετέχοντες σε τέτοιες διαδικασίες, και η ίδια η σύγκρουση να έχει καθαρά εκτονωτικό χαρακτήρα. Διότι, μπορεί τα πιο δυναμικά και αποφασισμένα κομμάτια να έχουν συχνά στις απεργίες ρόλο πυροκροτητή, αλλά αν το υπόλοιπο μέρος του κοινωνικού συνόλου αρνείται να κάνει το μπαρούτι, τότε οποιαδήποτε εμμονή στη σύγκρουση υπολείπεται νοήματος.
Μια φορά ανακωχή, πάντοτε ανακωχή…
Δε θα γινόταν, βέβαια, να αφεθεί ασχολίαστη η κατάπτυστη στάση του ΠΑΜΕ στο σύνταγμα τη δεύτερη μέρα της απεργίας. Με διπλές και τριπλές αλυσίδες ροπαλοφόρων με κράνη, παρατεταγμένοι με πλάτη στη βουλή και μέτωπο στους διαδηλωτές, είχαν αποκλείσει το μεγαλύτερο κομμάτι της λεωφόρου Αμαλίας, απαγορεύοντας την πρόσβαση και σε πολλές περιπτώσεις ζητώντας ταυτότητες, προγκίζοντας ή ακόμα και προπηλακίζοντας μεμονωμένους διαδηλωτές και μπλόκ. Με τον “αποκλεισμό”-περιφρούρηση της Βουλής (και το “Κ”ΚΕ μέλος του κοινοβουλίου είναι, άλλωστε) προστάτεψαν με ζήλο την αστική νομιμότητα και τα σύμβολα της δημοκρατίας καλύτερα κι από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, επιβεβαιώνοντας το ρόλο του ως “κομμουνιστικό” στήριγμα του κράτους. Μάλιστα, βρισκόταν σε άμεση συνεννόηση με τις ελληνικές αρχές, όπως δήλωσαν μέλη του, κάνοντας τους βουλευτές όλων των κομμάτων να νιώθουν ασφαλείς και να αποδίδουν εύσημα.
Αναμενόμενο, βέβαια, από το “Κ”ΚΕ, το κόμμα που δεν έχει αφήσει ευκαιρία για συνθηκολόγηση ανεκμετάλλευτη και που στο όνομα της ψηφοθηρίας έχει ξεπουλήσει ουκ ολίγες φορές τους κοινωνικούς αγώνες.Αναμενόμενη ήταν όμως κι η λάσπη που εξαπέλυσε με τις ανακοινώσεις του τις επόμενες μέρες- με την ακατάληπτη επωδό περί “κουκουλοφόρων παρακρατικών αναρχοφασιστών χουλιγκάνων πρακτόρων”  να προκαλεί γέλια- προσπαθώντας να σπιλώσει τόσο τον α/α χώρο, όσο και τους υπόλοιπους διαδηλωτές που συγκρούστηκαν με το ΠΑΜΕ στο σύνταγμα. Τόλμησε δε, να χρησιμοποιήσει το θάνατο διαδηλωτή του ΠΑΜΕ από δακρυγόνα για μικροπολιτικά συμφέροντα, κατονομάζοντας ως υπάιτιους όσους συγκρούονταν με τα ΚΝΑΤ και όχι τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους, ακόμα και μετά το επίσημο ιατρικό πόρισμα που καταδείκνυε ως αιτία θανάτου την εισπνοή χημικών.
Το “Κ”ΚΕ δεν έγινε σήμερα καθεστωτικός πολιτικός μηχανισμός, επειδή αποφάσισε σε μια κρίσιμη για τις κοινωνικές ισορροπίες στιγμή, να αναλάβει τον ρόλο των ΜΑΤ. Πάντα αυτή την λεχρίτικη λογική είχε ως πολιτικός φορέας. Την λογική της πολιτικής κυριαρχίας στα εργατικά στρώματα και της συνδιαλλαγής-ανακωχής με το αστικό σύστημα εξουσίας, γεμίζοντας την ιστορία του Βάρκιζες.
Ακόμα, απαράδεκτη είναι και η στάση που κράτησε η υπόλοιπη αριστερά, με λίγες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις όπως το ΕΕΚ και την ΚΟΝΤΡΑ, η οποία ενώ μερικές μέρες πριν ήταν σε σφοδρή αντιπαράθεση με το “Κ”ΚΕ, τώρα στηρίζει την ψευδή προπαγάνδα του, είτε άμεσα είτε έμμεσα, ενάντια σε κομμάτια του αγωνιζόμενου κινήματος. Στην ουσία, με την πολιτική της στάση αυτές τις μέρες και τις ανακοινώσεις-δηλώσεις δουλοπρέπειας στο “Κ”ΚΕ λειτούργησε ως γνήσιος ακόλουθος, αποδεικνύοντας πως τα συνθήματα περί ρήξης και ανατροπής καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, καθώς  για ακόμα μια φορά τη θαυμάσαμε να παραδίδει μαθήματα υποταγής.
Si vis pacem para bellum…
    Αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο..
Η κυριαρχία οχυρώνεται. Είτε πίσω απ’τα ΜΑΤ και τους κόκκινους συναδέλφους τους, είτε πίσω απ’την ιδεολογική επιβολή του πασιφισμού. Ταυτόχρονα, όμως, παρατασσόμαστε κι εμείς.
Οπλίζουμε τις επιθυμίες μας με επαναστατική συνείδηση, διαμορφώνοντας ένα ρεύμα ικάνο να γίνει τόσο ορμητικό ώστε να καταστρέψει κάθε εξουσία. Απαλλαγμένοι από κάθε πολιτικάντικη λογική περί “πρωτοπορίας”, να γίνουμε όλοι ο πυροκροτητής και το μπαρούτι μαζί, που θα τινάξει αυτόν τον γερασμένο κόσμο στον αέρα.
Categories
Για την αλληλεγγύη πορείες

Πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους της υπόθεσης του Επαναστατικού Αγώνα

Categories
Για την αλληλεγγύη

ΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ Α΄ΠΤΕΡΥΓΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΉ ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Σ.Π.Φ.

Στις 12-9-2011  γίνεται μεταγωγή των  κρατούμενων μελών της Αναρχικής Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς Τσάκαλου Γεράσιμου και Αργυρού Παναγιώτη από τον Κορυδαλλό στις φυλακές Δομοκού.
Οι δύο συγκρατούμενοί μας φτάνοντας εκεί αρνούνται  να υποβληθούν στον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο που ήθελαν να τους επιβάλλουν οι δεσμοφύλακες. Καθώς περίμεναν στο κελί νεοεισερχομένων, τους επιτίθενται ο αρχιφύλακας Χρήστος Κλιάρης και ομάδα υπαλλήλων που τον συνόδευαν.
Ο Γεράσιμος Τσάκαλος και ο Παναγιώτης Αργυρού αντιστάθηκαν με αποτέλεσμα να οδηγηθεί ο ένας με χειροπέδες και ο άλλος σηκωτός στο χώρο της έρευνας που τα τσογλάνια – ανθρωποφύλακες τους σκίζουν τα ρούχα. Παράλληλα ο θρασύδειλος αρχιφύλακας Κλιάρης που διεύθυνε και συμμετείχε στην επίθεση, πούλαγε τον δήθεν τσαμπουκά του απειλώντας και λέγοντας: «Εγώ κάνω κουμάντο εδώ και δεν φοβάμαι κανέναν». «Κάθε φορά που θα έρχεστε εδώ το ίδιο θα συμβαίνει» κ.α.
Φυσικά οι συγκρατούμενοί μας του απάντησαν ανάλογα δείχνοντας ότι όλοι οι φυλακισμένοι δεν είναι πρόβατα και η φυλακή δεν είναι τσιφλίκι του κάθε αρχιφύλακα.
Για όσους δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα , εδώ μέσα η σωματική έρευνα με τον τρόπο που γίνεται αποτελεί ένα ψυχολογικό βασανιστήριο για τους κρατούμενους που σκοπό έχει να τσαλακώσει την αξιοπρέπειά τους.
Απέναντι στον τσαμπουκά τους, μπορούμε να απαντήσουμε κι εμείς με τσαμπουκά. Γιατί το έργο παίζεται κι αλλιώς κι όλες οι φυλακές μπορούν να σηκωθούν στον αέρα.
Άλλωστε οι κομμένες άδειες και οι αναστολές, τα εκδικητικά πειθαρχικά, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το άθλιο φαγητό και πολλά άλλα, κάνουν αυτή τη στιγμή τις φυλακές ένα καζάνι που βράζει. Αυτό που συνέβη στο Δομοκό ρίχνει περισσότερο λάδι στη φωτιά. Αρχιφύλακα Κλιάρη εσύ και τα πατσαβούρια σου μαζέψτε τα ξερά σας, γιατί θα σας τα κόψουμε από τη ρίζα. Φυλακή είναι και γυρίζει. Κι αν « έχουν  γνώση οι φύλακες» έχουν γνώση και οι κρατούμενοι. Ο νοών νοείτω.
Γι’ αυτό σήμερα 13 του Σεπτέμβρη εμείς οι κρατούμενοι της Α΄ πτέρυγας Κορυδαλλού προχωράμε σε τρίωρη στάση και αρνούμαστε να μπούμε στα κελιά το μεσημέρι, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Γεράσιμο Τσάκαλο και στον Παναγιώτη Αργυρού, αλλά και σε όλους τους κρατούμενους που έχουν ταλαιπωρηθεί και βασανιστεί από τους ανθρωποφύλακες επειδή διεκδίκησαν την αξιοπρέπειά τους.
                        ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ      ΣΕΒΑΣΜΟΣ     ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Υ.Γ. Κλιάρη να γνωρίζεις εσύ και ο μέντοράς σου, ότι έχετε ανοίξει κάρτα σε πολλές φυλακές και η μνήμη δεν είναι σκουπίδι.

Το παρόν κείμενο υπεγράφη από 275 κρατούμενους από την Α΄ πτέρυγα Κορυδαλλού

Categories
Uncategorized

Κείμενο του σ. Χρήστου Κολεντίνη σχετικά με την προφυλάκισή του

Όταν τα δόντια των σκυλιών του κράτους
τρυπίσουν τη σάρκα μας τότε η φλόγα που
καίει μέσα μας όλο και πιο πολύ θα δυναμώνει!
Όταν ο εγκλεισμός γίνεται αποπνικτικός ο νους
ανελέητα θεριεύει και η δύναμη της σκέψης σαν
έφλεκτο υλικό στη φλόγα αναφουντώνει!

Οι ιδέες μας δεν φυλακίζονται
δεν φιμώνονται

  Στις 9 Ιούλη μετά τις 12 τα μεσάνυχτα βρισκόμουν εντός του Πολυτεχνείου και παρακολουθούσα τη συναυλία του αυτοοργανομένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm.
  Μετά από ένα τετράωρο περίπου βγαίνοντας από την πύλη της Στουρνάρη κατευθύνθηκα στο από πάνω στενό, εκεί συνεχίζοντας το δρόμο μου, στη γωνία Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα δέχθηκα ξαφνική και κτηνώδη επίθεση από τη νόμιμη συμμορία ψυχασθενικών ατόμων οι οποίοι αποκαλούνται προστάτες της δημοκρατίας-χούντας.
  Με χτύπησαν μανιασμένα με μπουνιές, κλωτσιές και με τα γκλοπ γυρισμένα ανάποδα, σε όλο μου το σώμα, στο πρόσωπο αλλά και στο κεφάλι.
  Μετά τον ξυλοδαρμό με πήγαν στο διπλανό πεζοδρόμιο απ’ τη κλούβα, εκεί περικυκλωμένος από δύο διμοιρίες με περιέλουσαν με έναν κουβά νερό καθώς και με οινόπνευμα στο κεφάλι.
  Έπειτα με ‘χώσαν σε ένα ασφαλίτικο και με οδήγησαν στη Γ.Α.Δ.Α. .Με παράτησαν αιμόφυρτο και αβοήθητο σε έναν πάγκο για αρκετές ώρες. Απ’ την πρώτη στιγμή τους ζήτησα να κάνω ένα τηλέφωνο και να με πάνε άμμεσα στο νοσοκομείο. Η μόνη τους απάντηση ήταν σε λίγο και σε λίγο. Βέβαια ούτε στο νοσοκομείο με πήγαν ούτε το τηλέφωνο έκανα.
  Ωστόσο οι δυνάμεις μου άρχιζαν να με εγκαταλείπουν, ξάπλωσα στο πάγκο,και λέω ξάπλωσα γιατί δεν είχα καν το κουράγιο να βρίσκομαι καθιστός, ζαλιζόμουν υπερβολικά και μετά από λίγο όλα σβήσαν.
  Όταν συνήλθα ,από μόνος μου χωρίς κανείς να με συνεφέρει, με φώναξαν στο γραφείο για να μου απαγγείλουν τις εξής κατηγορίες: Κατοχή και χρήση  εκρηκτικών υλών, διατάραξη κοινής ειρήνης, εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής. Αρνήθηκα να υπογράψω το χαρτί με τις κατηγορίες διότι είναι ψευδείς και στηρίζονται στη κατάθεση ενός ψευδομάρτυρα ματατζή με σκοπό τη προφυλάκισή μου και τη δικαιολόγηση του ξυλοδαρμού μου.
  Κατά τις 9 και το πρωί θυμήθηκαν να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο (έτσι νόμιζα δηλαδή) όμως προτίμησαν να με περάσουν ,με ανοιγμένο το κεφάλι να στάζει, από τη σήμανση πρώτα και μετά από την Ευελπίδων. Εκείνες τις ώρες το νοσοκομείο φάνταζε μακρινό ταξίδι.
  Ο ξυλοδαρμός και όλη αυτή η πολύωρη διαδικασία θα μπορούσε να μου είχε στοιχίσει ακόμα και τη ζωή. Όλα αυτά τα απάνθρωπα, άψυχα όντα με κρατούσαν μέσα σε κτίρια, με τρέχαν στους δρόμους κάτω απ’ τον ήλιο σε ημιλυπόθυμη κατάσταση. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να υποστώ βαθύ κρανιοεγκεφαλικό κάταγμασχισιμο, και κάκωση στο γόνατο, κάκωση στην ωμοπλάτη ενώ μου δημιουργήθηκε στη συνέχεια νεφρική ανεπάρκεια από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα πλευρά και τα νεφρά καθώς και τη προφυλάκισή μου χωρίς κανένα στοιχείο.
  Νοσηλεύτηκα μια βδομάδα στον Ερυθρό Σταυρό φρουρούμενος από ασφαλίτες, ειδικούς φρουρούς και ο.π.κ.ε. .Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου δεν άργησαν καθόλου τα προβλήματα και οι ενοχλήσεις από τη μεριά της αστυνομίας, αφήνοντας αναμένα τα φώτα όλο το βράδυ, ενώ έκλεισαν τα παράθυρα φοβούμενοι μάλλον οι ψαρωμένοι χέστες ότι θα αποδράσω ενώ ήμουν με τους ορούς, φορεμένο καθετήρα και νιώθοντας το κεφάλι μου τόσο βαρύ που δεν μπορούσα να το σηκώσω. Δεν άργησε και η γελοία προσπάθεια εκφοβισμού οπλίζοντας τα όπλα τους έξω απ’την πόρτα του δωματίου.
  Γιατροί και μπάτσοι συντηρούσαν ένα κλίμα βιασύνης, θέλαν οπωσδήποτε το συντομότερο να με πάρουν από εκεί ενώ δεν ήμουν καλά.Τελικά λόγω της κατάστασής μου ανακρίθηκα στο νοσοκομείο, όπου και αποφάσισαν να με προφυλακίσουνκαι επαναλαμβάνω χωρίς στοιχεία παρα μόνο με τη ψευδή κατάθεση ενός ματατζή.
  Μετά την ανάκρισή μου μεταφέρθηκα άρων άρων στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Οι συνθήκες εκεί είναι πανάθλιες και ακατάλληλες για τη νοσηλεία των ασθενών. Νοσηλεύτηκα άλλη μια βδομάδα, όταν μου αφαίρεσαν τα ράμματα απ’ το κεφάλι και το πόδι δε δυσκολεύτηκαν να με πάνε στις πτέρυγες παρόλο που τα τραύματά μου δεν είχαν επουλωθεί ακόμα.
  Από τις 9 Ιούλη βρίσκομαι αιχμάλωτος στα χέρια του κράτους που ξέρει πολύ καλά πως να φυλακίζει ανθρώπους που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ανθρώπους που επέλεξαν να σταθούν στο ύψος τους με ψηλά το κεφάλι και δεν έκλεισαν τα μάτια μπροστά στη τυραννία των καιρών.
  Παρατηρούμε σε περιόδους έντονων κοινωνικών αγώνων οι κρατικοί μηχανισμοί να εντείνονται κατά σε ότι τους απειλεί. Η καταστολή και η βία των αστυνομικών δυνάμεων ειδικά τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξάνεται. Ανοίγοντας περισσότερες θέσεις δολοφόνων στα σώματα ασφαλείας με πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες στις γειτονιές μας από ομάδες ειδικών φρουρών, διας και δελτα με καινούριο αλλά και μεγαλύτερο σε αριθμό εξοπλισμό. Με άγριους ξυλοδαρμούς με πρόθεση τη δολοφονία, όπως η χειρότερη περίπτωση του Γ.Καυκά που υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση ενώ έμεινε αρκετές μέρες σε κόμμα.
  Μετά από κάθε σύλληψη δεν χάνουν την ευκαιρία είτε με σκευωρίες, με ψευδείς καταθέσεις ή με προκατασκευασμένα στοιχεία οπως τσάντες με μολότωφ, πέτρες και ότι άλλο θέλουν, φορτώνοντάς τα σε συντρόφους και διαδηλωτές ώστε να κρατάνε ομήρους.Με απαγόρευση εξόδου απ’ τη χώρα, αναγκαστική παρουσία στο τμήμα και επιβάλλοντας εξοντωτικά ποσά πολλών χιλιάδων ευρώ για εγγύηση ή να σε απομονώνουν και να σε φυλακίζουν στα κελιά της δημοκρατίας με σκοπό την αποδυνάμωση του αντικρατικού αγώνα. Ένδειξη πως ο φόβος διαχέεται προς τους από πάνω.
   Η δικαιοσύνη δεν υφίσταται, δεν υπάρχει πουθενά και μάλλον δεν υπήρξε ποτέ. Η δημοκρατία είναι καθαρά μια αυταπάτη ελευθερίας, μια φυτεμένη πλασματική εικόνα στον εγκέφαλό μας να υποκαθιστά τη συνείδηση και τη φαντασία δημιουργόντας ένα αίσθημα εφυσηχασμού, ασφάλειας, φιλησυχίας και ειρήνης. Αν όμως ανοίξουνε τα μάτια μας, αν εξεγείρουμε τη σκέψη μας, θα δούμε και θα καταλάβουμε πως η πραγματικότητα απέχει κατα πολύ, θα δούμε πως ισχύει το αντίθετο.
  Λένε πως ζούμε σε ειρήνη, αν αυτό που έχουμε είναι ειρήνη τότε είμαι ενάντια σε αυτή. Σε μια ειρήνη που χύνετε κάθε μέρα αίμα, από τις δολοφονίες εργατών στα κάτεργα απ’ τα αφεντικά “εργατικά ατυχήματα” μέχρι τις αυτοκτονίες ανθρώπων από τα χρέη.Από τις δολοφονίες αγωνιστών απ’τις αστυνομικές δυνάμεις μέχρι τους θανάτους ανθρώπων από το κρύο και τη πείνα. Από τις δολοφονίες φυλακισμένων από βασανιστήρια και πειράματα μέχρι τους πνιγμούς μεταναστών και τα θανάσιμα βασανιστήρια στα τμήματα…
  Ο πόλεμος είναι εδώ και κυριαρχεί τον ζούμε κάθε μέρα. Ο χρόνος περνάει και οι καιροί μεταβάλλονται σε μεσαιωνικές συνθήκες. Σε μια εποχή του ΔΝΤ που οι πιέσεις των εξουσιαστών είναι ακόμα πιο βίαιες,επιβλητικά πιο θανατηφόρες και στοχευμένες προς τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, που η εξαθλίωση εξαπλώνεται απειλιτικά, η σήψη και η πλήξη εχθρικά μας περιτριγυρίζουν, ενώ η απάθεια που στις μέρες μας θριαμβεύει μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε ανθρωπομηχανή που το μόνο που ξέρει και κάνει είναι να συντηρεί παράγοντας και καταναλώνοντας υπέρ του κεφαλαίου.
  Ας μη γίνουμε λοιπόν υπόδουλοι του σύγχρονου ταξινομημένου μοντέλου κοινωνίας που έχουν στήσει στις πλάτες μας, ας μην αφήσουμε τη μιζέρια και τη μοιρολατρεία να μας πλακώσει.
  Να περάσουμε στη μαζική επίθεση που θα καταστρέψει τους θεσμούς και τα δεσμά που μας κρατάνε σε αυτή τη κατάσταση απραξίας, να διαλύσουμε και να πάρουμε θέση ενάντια σε κάθε μορφής εξουσίας.
  Να συνάψουμε , οξύνοντας, αλυσιδοτές και αλληλένδετες σχέσεις αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης, αντίστασης όπου κάθε τείχος υποταγής θα γκρεμιστεί, κάθε μορφή εξουσίας θα εξαλειφθεί ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να χορέψουμε πάνω στα συντρίμια αυτού του παλιού και γερασμένου κόσμου γευόμενοι την ελευθερία.
  Τάσσομαι συνειδητά ως αναρχικός ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε τι που υποβιβάζει την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο έρωτας για τη Ζωή και την Ελευθερία είναι ανίκητος και δεν ξενερώνει ποτέ!
Ο αγώνας συνεχίζεται και μέσα απ’ τις φυλακές!

Αγώνας για
ΖΩΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΟΤΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Χρήστος Κολεντίνης

Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλου

Categories
Για την αλληλεγγύη

Δανία: Διώξεις εναντίον πέντε αναρχικών με βάση τον τρομονόμο

Σήμερα [19 Αυγούστου 2011] στα δικαστήρια, μετά από 4 μήνες προφυλάκισης, ακούσαμε τελικά τις κατηγορίες εναντίον των φίλων και συντρόφων μας. Οι πέντε που συνελήφθησαν την 26η Απρίλη 2011 κατηγορούνται επίσημα για μια σειρά εμπρηστικών επιθέσεων εναντίον δύο εταιρειών γούνας, των αρχηγείων της τράπεζας Nordea (της δεύτερης μεγαλύτερης στη Δανία), του κεντρικού σταθμού της αστυνομίας, της ελληνικής πρεσβείας, μιας σχολής αστυνομικών και μιας σειράς από άλλες τράπεζες στην Κοπεγχάγη.
Αν και κάποιες από τις κατηγορίες ήταν αναμενόμενες, βάσει προηγούμενων δηλώσεων της αστυνομίας, τα χειρότερα νέα ήταν η αλλαγή του κατηγορητηρίου σύμφωνα με το οποίο οι πέντε αναρχικοί δεν διώκονται για απλές πράξεις εμπρησμού αλλά ως τρομοκράτες που επιχείρησαν να αποσταθεροποιήσουν το δανέζικο κράτος και την αστυνομία, βάσει του τρομονόμου που πέρασε το 2002. Κατηγορούνται επίσης για σχεδιασμό εμπρησμών και επιθέσεων (ενέργειες που υποτίθεται πως δεν πραγματοποίησαν ποτέ επειδή είχαν ήδη συλληφθεί) εναντίον του κτηρίου του κοινοβουλίου, της βασιλικής φρουράς, των δικαστηρίων και μιας φονταμενταλιστικής χριστιανικής σέχτας, υπεύθυνης για την έξωση ενός κέντρου νέων στην Κοπεγχάγη το 2007.
Το παράλογο αυτών των τελικών κατηγοριών υπερτονίζει τη γελοιότητα ολόκληρης της υπόθεσης και δείχνει πως η αστυνομία χρησιμοποιεί την υπόθεση ως πολιτικό εργαλείο. Πρόσφατη έρευνα από αντιφασιστικές ομάδες στη Δανία έχει αποκαλύψει μια μυστική ακροδεξιά ομάδα που διατηρεί πολλούς δεσμούς με την αστυνομία, την κυβέρνηση, τα νεοναζιστικά κόμματα, αλλά και τους φασίστες χούλιγκαν. Η αστυνομία κατασκευάζει αυτή την «αριστερή τρομοκρατική» ομάδα για να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από αυτά τα πρόσφατα ευρήματα και να τον φοβίσει προκαταβολικά εν όψει των εθνικών εκλογών. Οι πέντε συνεχίζουν να διακηρύσσουν την αθωότητά τους απέναντι σε όλες τις κατηγορίες, ειδικά τις πιο πρόσφατες και γελοίες.
Ως αναρχικοί/-ές εναντιωνόμαστε και στις φυλακές και στο κράτος, και στηρίζουμε τους φίλους και συντρόφους μας καθώς αγωνίζονται ενάντια στο κράτος. Επειδή δεν έχουμε καταφέρει να μιλήσουμε μαζί τους ελεύθερα από τότε που φυλακίστηκαν και επειδή τους έχει απαγορευτεί να κάνουν δημόσιες δηλώσεις, τους υποστηρίζουμε στην άρνηση κάθε εμπλοκής τους σε αυτές τις ενέργειες. Ταυτόχρονα όμως υποστηρίζουμε τέτοιες ενέργειες ως έγκυρες πράξεις αντίστασης. Ανεξάρτητα από την ενοχή ή την αθωότητά τους, εξωθήθηκαν σε αυτήν τη διαμάχη και αγωνίζονται για την ελευθερία τους.
Απευθύνουμε κάλεσμα για άμεση διεθνή αλληλεγγύη με τους φυλακισμένους.
Μετά τη σημερινή απόφαση του δικαστηρίου, θα παραμείνουν υπό κράτηση για τον επόμενο μήνα και πιθανόν μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους. Τα ονόματά τους παραμένουν αδημοσίευτα μετά από αίτημα των δικηγόρων τους, αλλά είναι γνωστό πως είναι φίλοι και σύντροφοι πολλών αγωνιζόμενων ανθρώπων στην Κοπεγχάγη. Μπορείτε να τους στείλετε γράμματα εδώ: solidaritetshilsner@gmail.com. Τα γράμματα θα τυπωθούν και θα δοθούν σε έναν εκ των πέντε. Η αλληλογραφία τους ελέγχεται κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου, οπότε ό,τι γράψετε θα διαβαστεί από την αστυνομία. Όλοι οι κρατούμενοι μιλούν καλά αγγλικά και δανέζικα. Επίσης όλες οι εκφράσεις αλληλεγγύης είναι ευπρόσδεκτες.
Δεν ξεχνάμε κανέναν στον αγώνα ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό!

Κάποιοι/-ες αναρχικοί/-ές στην Κοπεγχάγη
πηγή: waronsociety
αναδημοσίευση από Indymedia

Categories
Για την αλληλεγγύη μετανάστες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Δεν θα ζήσουμε άλλο σαν κυνηγημένα ζώα!

Την Τρίτη 30 Αυγούστου για μια ακόμα φορά αστυνομικοί μας κυνήγησαν και καταστρέψανε τα πράγματα που πουλάμε για να ζήσουμε. Αυτή τη φορά κάνανε και κάτι παραπάνω.
Αυτή τη φορά μπήκαν στα σπίτια μας, μας απείλησαν και μας κλέψανε. Μπήκαν στα σπίτια μας χωρίς κατηγορίες, χωρίς εισαγγελέα. Μόνο για να μας τρομάξουν, σαν κυνηγοί που ακολουθούν το τρομαγμένο ζώο στη φωλιά του. Για να γελάσουν με το φόβο του.

Αλλά ξέρουμε ότι αν τώρα φοβηθούμε και δε μιλήσουμε, αύριο τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Όπως στην Αθήνα, όπου σχεδόν κάθε μέρα φασίστες δέρνουν και μαχαιρώνουν μετανάστες, ακόμα και μέσα στα σπίτια των μεταναστών.
Δεν κυνηγάνε τους μετανάστες γιατί οι μετανάστες κάνουν κακό στον τόπο. Κυνηγάνε τους μετανάστες για να μην καταλάβουν οι έλληνες εργαζόμενοι ποιός είναι στ’ αλήθεια ο εχθρός τους.

Δεν φταίνε οι μικροπωλητές που κλείνουν τα μαγαζιά, τα μαγαζιά κλείνουν γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Και αυτοί που παίρνουν τώρα τα λεφτά από τους έλληνες εργαζόμενους είναι οι ίδιοι που έκαναν κι εμάς μετανάστες.

Εμείς οι μετανάστες ήρθαμε εδώ κυνηγημένοι από τους πολέμους και τη φτώχεια που μας καταδίκασαν τα αφεντικά του πλανήτη. Τα αφεντικά του πλανήτη που τώρα χτυπάνε και τους έλληνες εργαζόμενους.

Για να γίνουμε άντρες και γυναίκες έτοιμοι για δουλειά, η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Οι μάνες μας το ξέρουν.
Για να φτάσουμε εδώ η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Για να φτάσουμε εδώ πουλήσαμε ζώα και γη, δανειστήκαμε και δουλέψαμε σα σκλάβοι για να πληρώσουμε τους δουλέμπορους.
Ήρθαμε εδώ έτοιμοι να δουλέψουμε για πενταροδεκάρες, να κάνουμε δουλειές που οι Έλληνες ούτε να τις σκεφτούν δεν θέλουν. Γιατί για εμάς είναι σημαντικά ακόμα και αυτά που για εσάς δεν είναι τίποτα.
Και η Ελλάδα κέρδισε πολλά από εμάς.

Κερδίζει ακόμα και τώρα, με την κρίση. Εμείς οι μετανάστες, “νόμιμοι” και “παράνομοι” πληρώνουμε φόρους όπως και οι έλληνες εργαζόμενοι. Πληρώνουμε κι εμείς ΦΠΑ, φόρους στα τσιγάρα, στο ρεύμα, στο νερό, στα τρόφιμα. Δίνουμε κάθε μέρα λεφτά στο κράτος που όμως δεν μας δίνει τίποτα εκτός από φόβο και βία.

Τώρα δεν μας αφήνουν να βγάλουμε ούτε δέκα ευρώ τη μέρα. Τώρα μας κυνηγάνε για να φτιάξουν έναν ψεύτικο εχθρό.
Για να πιστέψουν οι έλληνες εργαζόμενοι ότι για τα προβλήματα φταίμε εμείς οι μετανάστες και όχι οι τράπεζες και τα μεγάλα αφεντικά. Ότι φταίνε οι αποκάτω και όχι οι αποπάνω.

Σήμερα φέρονται σε εμάς τους μετανάστες σαν να είμαστε κυνηγημένα ζώα. Αν δεν αντισταθούμε μαζί μετανάστες και έλληνες εργαζόμενοι, αύριο θα είναι η σειρά σας. Γιατί όσο δυναμώνουν τα κτήνη τόσο πιο πολύ θέλουν να τρώνε.

μικροπωλητές στη Θεσσαλονίκη

αναδημοσίευση από Indymedia
Categories
Uncategorized

Από τις εξεγέρσεις στον Αραβικό κόσμο μέχρι τις ταραχές στις δυτικές μητροπόλεις , εμείς οι απο κάτω, οι προλετάριοι, οι καταπιέσμενοι έχουμε μάχες να δώσουμε και όλους τους λόγους του κόσμου για να νικήσουμε.

ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ…
Συγκρούσεις στο Βόρειο Λονδίνο μετά την εκτέλεση 
ενός 29χρονου από μπάτσους που μιλάνε για ανταλλαγή πυροβολισμών. Δήμαρχοι και μπάτσοι δηλώνουν ότι καταλαβαίνουν την οργή και θα διευθετήσουν το ζήτημα αλλά κάποιοι μάλλον έχουν διαφορετική άποψη για αυτό που τα αφεντικά αποκαλούν δικαιοσύνη.

Ένα εμπορικό κέντρο παραδόθηκε στις φλόγες, ενώ νεαροί επιτέθηκαν και σε βαν του BBC. Σύμφωνα με αξιωματούχο της αστυνομίας ένας μεγάλος αριθμός ανδρών επιχείρησε όλη τη διάρκεια της νύχτας για την αποκατάσταση της τάξης.

Στη διάρκεια των ταραχών λεηλατήθηκαν επίσης καταστήματα, με τις λεηλασίες να συνεχίζονται ως νωρίς την Κυριακή.

Ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον από την πλευρά του τόνισε ότι η βία δεν θα φέρει αποτελέσματα και δεν διευκολύνει τις έρευνες για το πώς έχασε τη ζωή του ο νεαρός.

Από αστικά ειδησογραφικά site :

Κτίρια και περιπολικά έγιναν στάχτη χθες στο βόρειο Λονδίνο, όταν εξεγερμένο πλήθος επιτέθηκε σε αστυνομικούς. Τα περίπου 300 άτομα που προκάλεσαν τα επεισόδια προέρχονταν από διαδήλωση διαμαρτυρίας για το θάνατο ενός άνδρα από πυρά αστυνομικών. Τα επεισόδια ξέσπασαν όταν περίπου 300 άτομα συγκεντρώθηκαν κοντά στο αστυνομικό τμήμα του Τότεναμ το απόγευμα του Σαββάτου, φωνάζοντας «Δικαιοσύνη». Σύμφωνα με τη μητροπολιτική αστυνομία, εκτοξεύτηκαν μπουκάλια εναντίον αστυνομικών που εκτελούσαν περιπολία, ενώ πολλά μαγαζιά της περιοχής λεηλατήθηκαν. Από την επίθεση τραυματίστηκαν οκτώ αστυνομικοί και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Τουλάχιστον ένας από αυτούς είναι σοβαρά τραυματισμένος.


Νωρίτερα είχε διαδήλωση για τον θάνατο ενός 29χρονου άνδρα, ο οποίος φέρεται να αντάλλαξε πυρά με αστυνομικούς την Πέμπτη. Ο άνδρας βρισκόταν σε ένα ταξί, όταν τον σταμάτησαν ένοπλοι αστυνομικοί. Ένας αστυνομικός γλίτωσε όταν μία σφαίρα του 29χρονου πέτυχε τον ασύρματό του, σύμφωνα με τις Αρχές.


Η πορεία των κατοίκων έφτασε έξω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Η παρουσία όμως μεγάλης αστυνομικής δύναμης που περιλάμβανε έφιππους και ΜΑΤ, εκνεύρισε τους διαδηλωτές που ζητούσαν «δικαιοσύνη» και ακολούθησε… κακός χαμός! Για πολλές ώρες, η High Street της πόλης μεταβλήθηκε σε πεδίο μάχης, με νεαρούς να πυρπολούν και να πετούν τούβλα στους αστυνομικούς. Οι ζημιές στο κέντρο της πόλης είναι μεγάλες, με πολλά καταστήματα να έχουν πληρώσει τη μανία των διαδηλωτών. Για «θυμό» στην τοπική κοινότητα λόγω της δολοφονίας, έκαναν λόγο τοπικοί παράγοντες, εστιάζοντας στη δυσαρμονία στη σχέση κατοίκων και αστυνομίας.


“Υπάρχει μεγάλη οργή στο Τότεναμ απόψε. Όταν έφυγα από τα επεισόδια, γινόταν επίθεση στο αστυνομικό τμήμα” αναφέρει διαδηλωτής.


“Καταλαβαίνω τον θυμό από τον πυροβολισμό του Μάρκ Ντάγκαν στην οικογένειά του και στην κοινότητα και ότι ο κόσμος χρειάζεται απαντήσεις για όσα συνέβησαν” αναφέρει αξιωματούχος της αστυνομίας προσθέτοντας ότι διεξάγεται έρευνα.


Το περιστατικό ερευνάται από την αρμόδια επιτροπή της αστυνομίας, η οποία βρήκε στον τόπο του συμβάντος ένα όπλο και έναν κάλυκα.


πηγή//classwar.espiv.net
Video εδώ:
Κάθε εξεγερτική στιγμή νοηματοδοτεί τις προηγούμενες και αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες.


   Μέχρι την ύψιστη στιγμή…
   Μέχρι η μέρα μας να έρθει
Categories
Uncategorized

Νεοσταλινικός “υλισμός” και κουκουλοφόροι νεφελίμ..

«Στο Μάη του ’68 δεν έπεσε ούτε μια πέτρα»
Δημοσιογράφος του ΑΝΤ1
«Στην επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι»
Αλεκάρα
«Τα κενά βαρέλια και οι βλάκες κάνουν τον περισσότερο θόρυβο»
Πλούταρχος
Κατά την (ομολογουμένως άξια μαθήτρια του Λιακόπουλου) δημοσιογράφο και βουλευτή του “Κ”ΚΕ Λιάνα Κανέλλη, ο Μάης του ’68 δεν ήταν μια φοιτητική και προλεταριακή εξέγερση, αλλά μια απλή συνωμοσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού! Απλούστατα ο Ντε Γκώλ έθιξε τα οικονομικά συμφέροντα των γιάνκηδων και αυτοί αποφάσισαν να προκαλέσουν την εξέγερση του Μάη για να εκθρονίσουν τον απείθαρχο γάλλο πρόεδρο!
 Σαράντα χρόνια μετά, ο νεοσταλινικός “υλισμός” ξαναχτύπησε με επίσημη ανακοίνωσή του: οι ταραχές του Δεκέμβρη προκλήθηκαν από κάποια ξένα κέντρα και σκοτεινούς κύκλους της ανωμαλίας. Έτσι απλά!
 Η αστυνομική αντίληψη της ιστορίας και η συνωμοσιολογία, δεν  είναι κάτι καινούργιο φυσικά. Η Θεία Πρόνοια μπορεί να πέθανε, αλλά το χέρι της ζει και βασιλεύει: η Ιστορία δε δημιουργείται μέσα στην κοινωνία, αλλά μέσα σε ανήλιαγες σκοτεινές αίθουσες, από περίεργες αδελφότητες, λέσχες, μασόνους, εβραίους, ελοχίμ, νεφελίμ, πράκτορες (εξω-γήινους ή ενδογήινους). Η μαρξική ερμηνεία της ταξικής πάλης ως κινητήριας δύναμης της ιστορικής εξέλιξης πετιέται στο σκουπιδοτενεκέ του αντιιστορικού “υλισμού”. Κι ότι δε χωράει στα στενά ερμηνευτικά πλαίσια του νεοσταλινισμού εξακοντίζεται ως προϊόν συνωμοσίας και προβοκάτσιας. Κι αν υπάρξει καμιά πραγματική προβοκάτσια, τότε το Κόμμα σιωπά. Δε λέμε πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι ο Αλέξης ζει στην Αμερική εξαργυρώνοντας την προδοσία του, όπως έκαναν με τον Πλουμπίδη;
Και για να περάσουμε στη βιτρινολογία και στα περί σπασμένων τζαμιών: Άραγε, έχουν διαβάσει ποτέ οι “σύντροφοι” για την ιστορία του εργατικού κινήματος; Για τους λουδίτες, τους σπάστες των μηχανών, τα προλεταριακά σαμποτάζ, τις ταραχές στις εργατικές συνοικίες με τα σπασίματα βιτρινών και εμπρησμούς; Ιδού δύο δείγματα:
«Η άμεση δράση και η εξέγερση, η καταστροφή των μηχανών, των καταστημάτων ή των σπιτιών των πλουσίων είχαν μακρά ιστορία[…] Τόσο το 1830, όσο και το 1848, οι κινήσεις αυτές έδωσαν τρομακτική βαρύτητα σε ήσσονες κατά τ’ άλλα εκδηλώσεις δυσαρέσκειας, μετατρέποντας τη διαμαρτυρία σε επανάσταση.» (Χομπσμπάουμ)
«Γύρω από το Νότινγκαμ οι βιομήχανοι είχαν εγκαταστήσει τους καινούριους αργαλειούς για να πλέκουν κάλτσες, αντικαθιστώντας 7ανθρώπους με έναν μόνο. Οι άνεργοι συγκρούστηκαν με το ιππικό. Χρειάστηκαν να σταλούν στο Νότινγκαμ δύο επιπλέον συντάγματα. Η κυβέρνηση ήθελε να επιβάλει σε όσους έσπαζαν τις μηχανές τη θανατική ποινή» (Αντρέ Μωρουά).
Καλά που δεν υπήρχε το “Κ”ΚΕ τότε, γιατί όλους αυτούς τους προλετάριους θα τους χαρακτήριζε ως ενεργούμενα ξένων κέντρων, ασφαλίτες, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, ύποπτα στοιχεία. Ευτυχώς που τότε υπήρχε ο λόρδος Μπάιρον και χωρίς να διαβάσει καθόλου Μαρξ έδωσε μια υλιστική ερμηνεία, υπερασπιζόμενος τους σπάστες των μηχανών, κατά την συνεδρίαση της βουλής των λόρδων στις 27/2/1812. Τότε, ο Μπάιρον χαρακτήριζε τους εξεγερμένους ως ανθρώπους που ήταν «προφανώς ένοχοι για το θανάσιμο αμάρτημα της φτώχειας» και όχι προβοκάτορες ή μπάχαλους!
Είτε το θέλουν είτε όχι οι ψευτοκομμουνιστές του “Κ”ΚΕ, η επανάσταση έχει σπάσει πολλά τζάμια και θα σπάσει ακόμα περισσότερα…

Υστερόγραφο:
«Το ΚΚΕ καταγγέλλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη. Ο σ. Ζαχαριάδηςμας ανακοίνωσε ότι η Κ.Ε του Κ.Κ.Ε, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοιχτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια).
Ο Βελουχιώτης ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα να χτυπά το Κ.Κ.Ε, να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμία καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη»
(Ριζοσπάστης 12/6/1945).
 
Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε…
 
Αναδημοσίευση απ’ το 8ο τεύχος της “Ασσύμετρης Απειλής”
Categories
Για την αλληλεγγύη καταστολή

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

Ο Χρήστος Κ. ο οποίος ήρθε αντιμέτωπος στις 9 Ιουλίου με τις ένοπλες συμμορίες του κράτους,  είναι ένας από εμάς. Συναντηθήκαμε στις γειτονιές του Περάματος ανταλλάξαμε κουβέντες, ιδανικά, όνειρα, δράσεις και ξαφνικά καλούμαστε να δεχτούμε την εικόνα του ως έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας τους.
Ο Χρήστος φεύγοντας από μια αυτοοργανωμένη συναυλία του 98 fm στο χώρο του Πολυτεχνείου έπεσε πάνω σε μια  μανιασμένη διμοιρία. 20 πραίτορες τον χτυπούσαν ανελέητα και τον έβριζαν για ώρα, τον περιέλουσαν με φωστικό πετρέλαιο και ότι υγρό έβρισκαν μπροστά τους, ενώ στην συνέχεια μεταφέρθηκε στη Γαδά όπου και κρατήθηκε για ώρες αιμόφυρτος . Ο Χρήστος είχε υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης  χτυπήματα από ανάποδα γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία του προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια. Έχοντας υποστεί όλες αυτές τις βλάβες στην υγεία του και μετά την άρνηση των μπάτσων να μεταφερθεί στο νοσοκομείο,  την πολύωρη κράτησή του και τη μεταφορά του στον εισαγγελέα,  νοσηλεύτηκε εν τέλει σε καθεστώς αιχμαλωσίας,  μόνιμα φρουρούμενος από μπάτσους οι οποίοι δημιουργούσαν προβλήματα στη διαδικασία ανάρρωσής του. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται αιχμάλωτος του κράτους που προσπάθησε να τον δολοφονήσει πριν κάποιες μέρες. Ο Χρήστος κρίθηκε εν τέλει προφυλακιστέος και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού κατηγορούμενος με δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα.  

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το κράτος και οι μηχανισμοί του θυσιάζουν στο βωμό της συντήρησής της εσωτερικής τάξης  όποιον βρεθεί στο δρόμο τους και στέκεται απέναντί τους.  Οι τακτικές του ξυλοδαρμού και της αιχμαλωσίας που αποσκοπούν στο κοινωνικό εκφοβισμό και παραδειγματισμό μας είναι πια γνωστές. Αποτελεί καθημερινό φαινόμενο και προσθήκη στο οπλοστάσιο του κράτους για την ωμή ισοπέδωση σε κάθε μορφή αντίστασης. Δεν φοβάται όμως πια κανείς και κανενός η ζωή δεν θα μείνει δέσμια του κράτους .Ενός κράτους που εκβιάζει και λεηλατεί κάθε ηλιαχτίδα ζωής.

Θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους και πάντοτε δίπλα σε όσους βιώνουν τον κρατικό κανιβαλισμό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Χρήστο Κ.


αλληλέγγυοι-αλληλέγγυες

Categories
Για την αλληλεγγύη καταστολή

Φυλακίζοντας τους επαναστάτες, δε φυλακίζεις την επανάσταση..

Με την ανακοίνωση των ποινών ακόμα νωπή, δεν μπορούμε παρά να μιλήσουμε για το πέρας μιας δίκης –απ’ τις πολλές που έρχονται- με προεξοφλημένη έκβαση, ενός στρατοδικείου που ξεκίνησε προσπαθώντας να απομονώσει τους αντικαθεστωτικούς του εχθρούς και να τους αποκόψει απ’ την αμφίδρομη σχέση της αλληλεγγύης, συνεχίστηκε με την έμπρακτη αμφισβήτηση των αστικών δημοκρατικών θεσμών απ’ τους συντρόφους που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία-τσίρκο και έληξε όπως ήταν αναμενόμενο: με εξοντωτικές ποινές.



Δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε με το γελοίο δίπολο “αθωότητας-ενοχής”, ούτε με την αντιστοιχία πράξεων και ποινών, καθώς θεωρούμε πως επρόκειτο για μια (παρά τις έντονες προσπάθειες του καθεστωτικού μηχανισμού για πολιτική απονοηματοδότηση) δίκη πολιτικής εξόντωσης, σύμφωνα με την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης του εσωτερικού εχθρού.


Όμως αυτή η προσφιλής καθεστωτική τακτική μας αποδεικνύει πως οι κυρίαρχοι έχουν αρχίσει να νιώθουν την απειλή της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης πιο πραγματική από ποτέ. Κι όσο ο φόβος των κυρίαρχων εντείνεται, τόσο θ’ αυξάνονται και οι πολιτικές διώξεις, οι ποινικοποιήσεις συντροφικών σχέσεων, οι επικυρήξεις, οι δίκες-στρατοδικεία, οι πολύχρονες φυλακίσεις.

Ταυτόχρονα όμως, θα ενδυναμώνεται και η άρνηση του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, η δύναμη της αλληλεγγύης, ο πολύμορφος αντικαθεστωτικός αγώνας. Το κυνήγι μαγισσών της νέας εποχής δε μας τρομάζει, αντίθετα χαλυβδώνει την ανάγκη μας για ολική ρήξη και καταστροφή κάθε εξουσιαστικής δομής. Επειδή, ίσως πιο σίγουρα από ποτέ άλλοτε, η μέρα μας θα’ ρθει…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Ε.Ο. ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ