Author: destato

  Στις 9 Ιούλη μετά τις 12 τα μεσάνυχτα βρισκόμουν εντός του Πολυτεχνείου και παρακολουθούσα τη συναυλία του αυτοοργανομένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm.
  Μετά από ένα τετράωρο περίπου βγαίνοντας από την πύλη της Στουρνάρη κατευθύνθηκα στο από πάνω στενό, εκεί συνεχίζοντας το δρόμο μου, στη γωνία Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα δέχθηκα ξαφνική και κτηνώδη επίθεση από τη νόμιμη συμμορία ψυχασθενικών ατόμων οι οποίοι αποκαλούνται προστάτες της δημοκρατίας-χούντας.
  Με χτύπησαν μανιασμένα με μπουνιές, κλωτσιές και με τα γκλοπ γυρισμένα ανάποδα, σε όλο μου το σώμα, στο πρόσωπο αλλά και στο κεφάλι.
  Μετά τον ξυλοδαρμό με πήγαν στο διπλανό πεζοδρόμιο απ’ τη κλούβα, εκεί περικυκλωμένος από δύο διμοιρίες με περιέλουσαν με έναν κουβά νερό καθώς και με οινόπνευμα στο κεφάλι.
  Έπειτα με ‘χώσαν σε ένα ασφαλίτικο και με οδήγησαν στη Γ.Α.Δ.Α. .Με παράτησαν αιμόφυρτο και αβοήθητο σε έναν πάγκο για αρκετές ώρες. Απ’ την πρώτη στιγμή τους ζήτησα να κάνω ένα τηλέφωνο και να με πάνε άμμεσα στο νοσοκομείο. Η μόνη τους απάντηση ήταν σε λίγο και σε λίγο. Βέβαια ούτε στο νοσοκομείο με πήγαν ούτε το τηλέφωνο έκανα.
  Ωστόσο οι δυνάμεις μου άρχιζαν να με εγκαταλείπουν, ξάπλωσα στο πάγκο,και λέω ξάπλωσα γιατί δεν είχα καν το κουράγιο να βρίσκομαι καθιστός, ζαλιζόμουν υπερβολικά και μετά από λίγο όλα σβήσαν.
  Όταν συνήλθα ,από μόνος μου χωρίς κανείς να με συνεφέρει, με φώναξαν στο γραφείο για να μου απαγγείλουν τις εξής κατηγορίες: Κατοχή και χρήση  εκρηκτικών υλών, διατάραξη κοινής ειρήνης, εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής. Αρνήθηκα να υπογράψω το χαρτί με τις κατηγορίες διότι είναι ψευδείς και στηρίζονται στη κατάθεση ενός ψευδομάρτυρα ματατζή με σκοπό τη προφυλάκισή μου και τη δικαιολόγηση του ξυλοδαρμού μου.
  Κατά τις 9 και το πρωί θυμήθηκαν να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο (έτσι νόμιζα δηλαδή) όμως προτίμησαν να με περάσουν ,με ανοιγμένο το κεφάλι να στάζει, από τη σήμανση πρώτα και μετά από την Ευελπίδων. Εκείνες τις ώρες το νοσοκομείο φάνταζε μακρινό ταξίδι.
  Ο ξυλοδαρμός και όλη αυτή η πολύωρη διαδικασία θα μπορούσε να μου είχε στοιχίσει ακόμα και τη ζωή. Όλα αυτά τα απάνθρωπα, άψυχα όντα με κρατούσαν μέσα σε κτίρια, με τρέχαν στους δρόμους κάτω απ’ τον ήλιο σε ημιλυπόθυμη κατάσταση. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να υποστώ βαθύ κρανιοεγκεφαλικό κάταγμασχισιμο, και κάκωση στο γόνατο, κάκωση στην ωμοπλάτη ενώ μου δημιουργήθηκε στη συνέχεια νεφρική ανεπάρκεια από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα πλευρά και τα νεφρά καθώς και τη προφυλάκισή μου χωρίς κανένα στοιχείο.
  Νοσηλεύτηκα μια βδομάδα στον Ερυθρό Σταυρό φρουρούμενος από ασφαλίτες, ειδικούς φρουρούς και ο.π.κ.ε. .Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου δεν άργησαν καθόλου τα προβλήματα και οι ενοχλήσεις από τη μεριά της αστυνομίας, αφήνοντας αναμένα τα φώτα όλο το βράδυ, ενώ έκλεισαν τα παράθυρα φοβούμενοι μάλλον οι ψαρωμένοι χέστες ότι θα αποδράσω ενώ ήμουν με τους ορούς, φορεμένο καθετήρα και νιώθοντας το κεφάλι μου τόσο βαρύ που δεν μπορούσα να το σηκώσω. Δεν άργησε και η γελοία προσπάθεια εκφοβισμού οπλίζοντας τα όπλα τους έξω απ’την πόρτα του δωματίου.
  Γιατροί και μπάτσοι συντηρούσαν ένα κλίμα βιασύνης, θέλαν οπωσδήποτε το συντομότερο να με πάρουν από εκεί ενώ δεν ήμουν καλά.Τελικά λόγω της κατάστασής μου ανακρίθηκα στο νοσοκομείο, όπου και αποφάσισαν να με προφυλακίσουνκαι επαναλαμβάνω χωρίς στοιχεία παρα μόνο με τη ψευδή κατάθεση ενός ματατζή.
  Μετά την ανάκρισή μου μεταφέρθηκα άρων άρων στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Οι συνθήκες εκεί είναι πανάθλιες και ακατάλληλες για τη νοσηλεία των ασθενών. Νοσηλεύτηκα άλλη μια βδομάδα, όταν μου αφαίρεσαν τα ράμματα απ’ το κεφάλι και το πόδι δε δυσκολεύτηκαν να με πάνε στις πτέρυγες παρόλο που τα τραύματά μου δεν είχαν επουλωθεί ακόμα.
  Από τις 9 Ιούλη βρίσκομαι αιχμάλωτος στα χέρια του κράτους που ξέρει πολύ καλά πως να φυλακίζει ανθρώπους που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ανθρώπους που επέλεξαν να σταθούν στο ύψος τους με ψηλά το κεφάλι και δεν έκλεισαν τα μάτια μπροστά στη τυραννία των καιρών.
  Παρατηρούμε σε περιόδους έντονων κοινωνικών αγώνων οι κρατικοί μηχανισμοί να εντείνονται κατά σε ότι τους απειλεί. Η καταστολή και η βία των αστυνομικών δυνάμεων ειδικά τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξάνεται. Ανοίγοντας περισσότερες θέσεις δολοφόνων στα σώματα ασφαλείας με πεζές και μηχανοκίνητες περιπολίες στις γειτονιές μας από ομάδες ειδικών φρουρών, διας και δελτα με καινούριο αλλά και μεγαλύτερο σε αριθμό εξοπλισμό. Με άγριους ξυλοδαρμούς με πρόθεση τη δολοφονία, όπως η χειρότερη περίπτωση του Γ.Καυκά που υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση ενώ έμεινε αρκετές μέρες σε κόμμα.
  Μετά από κάθε σύλληψη δεν χάνουν την ευκαιρία είτε με σκευωρίες, με ψευδείς καταθέσεις ή με προκατασκευασμένα στοιχεία οπως τσάντες με μολότωφ, πέτρες και ότι άλλο θέλουν, φορτώνοντάς τα σε συντρόφους και διαδηλωτές ώστε να κρατάνε ομήρους.Με απαγόρευση εξόδου απ’ τη χώρα, αναγκαστική παρουσία στο τμήμα και επιβάλλοντας εξοντωτικά ποσά πολλών χιλιάδων ευρώ για εγγύηση ή να σε απομονώνουν και να σε φυλακίζουν στα κελιά της δημοκρατίας με σκοπό την αποδυνάμωση του αντικρατικού αγώνα. Ένδειξη πως ο φόβος διαχέεται προς τους από πάνω.
   Η δικαιοσύνη δεν υφίσταται, δεν υπάρχει πουθενά και μάλλον δεν υπήρξε ποτέ. Η δημοκρατία είναι καθαρά μια αυταπάτη ελευθερίας, μια φυτεμένη πλασματική εικόνα στον εγκέφαλό μας να υποκαθιστά τη συνείδηση και τη φαντασία δημιουργόντας ένα αίσθημα εφυσηχασμού, ασφάλειας, φιλησυχίας και ειρήνης. Αν όμως ανοίξουνε τα μάτια μας, αν εξεγείρουμε τη σκέψη μας, θα δούμε και θα καταλάβουμε πως η πραγματικότητα απέχει κατα πολύ, θα δούμε πως ισχύει το αντίθετο.
  Λένε πως ζούμε σε ειρήνη, αν αυτό που έχουμε είναι ειρήνη τότε είμαι ενάντια σε αυτή. Σε μια ειρήνη που χύνετε κάθε μέρα αίμα, από τις δολοφονίες εργατών στα κάτεργα απ’ τα αφεντικά “εργατικά ατυχήματα” μέχρι τις αυτοκτονίες ανθρώπων από τα χρέη.Από τις δολοφονίες αγωνιστών απ’τις αστυνομικές δυνάμεις μέχρι τους θανάτους ανθρώπων από το κρύο και τη πείνα. Από τις δολοφονίες φυλακισμένων από βασανιστήρια και πειράματα μέχρι τους πνιγμούς μεταναστών και τα θανάσιμα βασανιστήρια στα τμήματα…
  Ο πόλεμος είναι εδώ και κυριαρχεί τον ζούμε κάθε μέρα. Ο χρόνος περνάει και οι καιροί μεταβάλλονται σε μεσαιωνικές συνθήκες. Σε μια εποχή του ΔΝΤ που οι πιέσεις των εξουσιαστών είναι ακόμα πιο βίαιες,επιβλητικά πιο θανατηφόρες και στοχευμένες προς τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, που η εξαθλίωση εξαπλώνεται απειλιτικά, η σήψη και η πλήξη εχθρικά μας περιτριγυρίζουν, ενώ η απάθεια που στις μέρες μας θριαμβεύει μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε ανθρωπομηχανή που το μόνο που ξέρει και κάνει είναι να συντηρεί παράγοντας και καταναλώνοντας υπέρ του κεφαλαίου.
  Ας μη γίνουμε λοιπόν υπόδουλοι του σύγχρονου ταξινομημένου μοντέλου κοινωνίας που έχουν στήσει στις πλάτες μας, ας μην αφήσουμε τη μιζέρια και τη μοιρολατρεία να μας πλακώσει.
  Να περάσουμε στη μαζική επίθεση που θα καταστρέψει τους θεσμούς και τα δεσμά που μας κρατάνε σε αυτή τη κατάσταση απραξίας, να διαλύσουμε και να πάρουμε θέση ενάντια σε κάθε μορφής εξουσίας.
  Να συνάψουμε , οξύνοντας, αλυσιδοτές και αλληλένδετες σχέσεις αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης, αντίστασης όπου κάθε τείχος υποταγής θα γκρεμιστεί, κάθε μορφή εξουσίας θα εξαλειφθεί ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να χορέψουμε πάνω στα συντρίμια αυτού του παλιού και γερασμένου κόσμου γευόμενοι την ελευθερία.
  Τάσσομαι συνειδητά ως αναρχικός ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε τι που υποβιβάζει την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο έρωτας για τη Ζωή και την Ελευθερία είναι ανίκητος και δεν ξενερώνει ποτέ!
Ο αγώνας συνεχίζεται και μέσα απ’ τις φυλακές!

Ένα εμπορικό κέντρο παραδόθηκε στις φλόγες, ενώ νεαροί επιτέθηκαν και σε βαν του BBC. Σύμφωνα με αξιωματούχο της αστυνομίας ένας μεγάλος αριθμός ανδρών επιχείρησε όλη τη διάρκεια της νύχτας για την αποκατάσταση της τάξης.

Στη διάρκεια των ταραχών λεηλατήθηκαν επίσης καταστήματα, με τις λεηλασίες να συνεχίζονται ως νωρίς την Κυριακή.

Ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον από την πλευρά του τόνισε ότι η βία δεν θα φέρει αποτελέσματα και δεν διευκολύνει τις έρευνες για το πώς έχασε τη ζωή του ο νεαρός.

Από αστικά ειδησογραφικά site :

Κτίρια και περιπολικά έγιναν στάχτη χθες στο βόρειο Λονδίνο, όταν εξεγερμένο πλήθος επιτέθηκε σε αστυνομικούς. Τα περίπου 300 άτομα που προκάλεσαν τα επεισόδια προέρχονταν από διαδήλωση διαμαρτυρίας για το θάνατο ενός άνδρα από πυρά αστυνομικών. Τα επεισόδια ξέσπασαν όταν περίπου 300 άτομα συγκεντρώθηκαν κοντά στο αστυνομικό τμήμα του Τότεναμ το απόγευμα του Σαββάτου, φωνάζοντας «Δικαιοσύνη». Σύμφωνα με τη μητροπολιτική αστυνομία, εκτοξεύτηκαν μπουκάλια εναντίον αστυνομικών που εκτελούσαν περιπολία, ενώ πολλά μαγαζιά της περιοχής λεηλατήθηκαν. Από την επίθεση τραυματίστηκαν οκτώ αστυνομικοί και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Τουλάχιστον ένας από αυτούς είναι σοβαρά τραυματισμένος.


Νωρίτερα είχε διαδήλωση για τον θάνατο ενός 29χρονου άνδρα, ο οποίος φέρεται να αντάλλαξε πυρά με αστυνομικούς την Πέμπτη. Ο άνδρας βρισκόταν σε ένα ταξί, όταν τον σταμάτησαν ένοπλοι αστυνομικοί. Ένας αστυνομικός γλίτωσε όταν μία σφαίρα του 29χρονου πέτυχε τον ασύρματό του, σύμφωνα με τις Αρχές.


Η πορεία των κατοίκων έφτασε έξω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Η παρουσία όμως μεγάλης αστυνομικής δύναμης που περιλάμβανε έφιππους και ΜΑΤ, εκνεύρισε τους διαδηλωτές που ζητούσαν «δικαιοσύνη» και ακολούθησε… κακός χαμός! Για πολλές ώρες, η High Street της πόλης μεταβλήθηκε σε πεδίο μάχης, με νεαρούς να πυρπολούν και να πετούν τούβλα στους αστυνομικούς. Οι ζημιές στο κέντρο της πόλης είναι μεγάλες, με πολλά καταστήματα να έχουν πληρώσει τη μανία των διαδηλωτών. Για «θυμό» στην τοπική κοινότητα λόγω της δολοφονίας, έκαναν λόγο τοπικοί παράγοντες, εστιάζοντας στη δυσαρμονία στη σχέση κατοίκων και αστυνομίας.


“Υπάρχει μεγάλη οργή στο Τότεναμ απόψε. Όταν έφυγα από τα επεισόδια, γινόταν επίθεση στο αστυνομικό τμήμα” αναφέρει διαδηλωτής.


“Καταλαβαίνω τον θυμό από τον πυροβολισμό του Μάρκ Ντάγκαν στην οικογένειά του και στην κοινότητα και ότι ο κόσμος χρειάζεται απαντήσεις για όσα συνέβησαν” αναφέρει αξιωματούχος της αστυνομίας προσθέτοντας ότι διεξάγεται έρευνα.


Το περιστατικό ερευνάται από την αρμόδια επιτροπή της αστυνομίας, η οποία βρήκε στον τόπο του συμβάντος ένα όπλο και έναν κάλυκα.