Category: Για την αλληλεγγύη

Δεν θα ζήσουμε άλλο σαν κυνηγημένα ζώα!

Την Τρίτη 30 Αυγούστου για μια ακόμα φορά αστυνομικοί μας κυνήγησαν και καταστρέψανε τα πράγματα που πουλάμε για να ζήσουμε. Αυτή τη φορά κάνανε και κάτι παραπάνω.
Αυτή τη φορά μπήκαν στα σπίτια μας, μας απείλησαν και μας κλέψανε. Μπήκαν στα σπίτια μας χωρίς κατηγορίες, χωρίς εισαγγελέα. Μόνο για να μας τρομάξουν, σαν κυνηγοί που ακολουθούν το τρομαγμένο ζώο στη φωλιά του. Για να γελάσουν με το φόβο του.

Αλλά ξέρουμε ότι αν τώρα φοβηθούμε και δε μιλήσουμε, αύριο τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Όπως στην Αθήνα, όπου σχεδόν κάθε μέρα φασίστες δέρνουν και μαχαιρώνουν μετανάστες, ακόμα και μέσα στα σπίτια των μεταναστών.
Δεν κυνηγάνε τους μετανάστες γιατί οι μετανάστες κάνουν κακό στον τόπο. Κυνηγάνε τους μετανάστες για να μην καταλάβουν οι έλληνες εργαζόμενοι ποιός είναι στ’ αλήθεια ο εχθρός τους.

Δεν φταίνε οι μικροπωλητές που κλείνουν τα μαγαζιά, τα μαγαζιά κλείνουν γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Και αυτοί που παίρνουν τώρα τα λεφτά από τους έλληνες εργαζόμενους είναι οι ίδιοι που έκαναν κι εμάς μετανάστες.

Εμείς οι μετανάστες ήρθαμε εδώ κυνηγημένοι από τους πολέμους και τη φτώχεια που μας καταδίκασαν τα αφεντικά του πλανήτη. Τα αφεντικά του πλανήτη που τώρα χτυπάνε και τους έλληνες εργαζόμενους.

Για να γίνουμε άντρες και γυναίκες έτοιμοι για δουλειά, η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Οι μάνες μας το ξέρουν.
Για να φτάσουμε εδώ η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Για να φτάσουμε εδώ πουλήσαμε ζώα και γη, δανειστήκαμε και δουλέψαμε σα σκλάβοι για να πληρώσουμε τους δουλέμπορους.
Ήρθαμε εδώ έτοιμοι να δουλέψουμε για πενταροδεκάρες, να κάνουμε δουλειές που οι Έλληνες ούτε να τις σκεφτούν δεν θέλουν. Γιατί για εμάς είναι σημαντικά ακόμα και αυτά που για εσάς δεν είναι τίποτα.
Και η Ελλάδα κέρδισε πολλά από εμάς.

Κερδίζει ακόμα και τώρα, με την κρίση. Εμείς οι μετανάστες, “νόμιμοι” και “παράνομοι” πληρώνουμε φόρους όπως και οι έλληνες εργαζόμενοι. Πληρώνουμε κι εμείς ΦΠΑ, φόρους στα τσιγάρα, στο ρεύμα, στο νερό, στα τρόφιμα. Δίνουμε κάθε μέρα λεφτά στο κράτος που όμως δεν μας δίνει τίποτα εκτός από φόβο και βία.

Τώρα δεν μας αφήνουν να βγάλουμε ούτε δέκα ευρώ τη μέρα. Τώρα μας κυνηγάνε για να φτιάξουν έναν ψεύτικο εχθρό.
Για να πιστέψουν οι έλληνες εργαζόμενοι ότι για τα προβλήματα φταίμε εμείς οι μετανάστες και όχι οι τράπεζες και τα μεγάλα αφεντικά. Ότι φταίνε οι αποκάτω και όχι οι αποπάνω.

Σήμερα φέρονται σε εμάς τους μετανάστες σαν να είμαστε κυνηγημένα ζώα. Αν δεν αντισταθούμε μαζί μετανάστες και έλληνες εργαζόμενοι, αύριο θα είναι η σειρά σας. Γιατί όσο δυναμώνουν τα κτήνη τόσο πιο πολύ θέλουν να τρώνε.

μικροπωλητές στη Θεσσαλονίκη

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το κράτος και οι μηχανισμοί του θυσιάζουν στο βωμό της συντήρησής της εσωτερικής τάξης  όποιον βρεθεί στο δρόμο τους και στέκεται απέναντί τους.  Οι τακτικές του ξυλοδαρμού και της αιχμαλωσίας που αποσκοπούν στο κοινωνικό εκφοβισμό και παραδειγματισμό μας είναι πια γνωστές. Αποτελεί καθημερινό φαινόμενο και προσθήκη στο οπλοστάσιο του κράτους για την ωμή ισοπέδωση σε κάθε μορφή αντίστασης. Δεν φοβάται όμως πια κανείς και κανενός η ζωή δεν θα μείνει δέσμια του κράτους .Ενός κράτους που εκβιάζει και λεηλατεί κάθε ηλιαχτίδα ζωής.

Θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους και πάντοτε δίπλα σε όσους βιώνουν τον κρατικό κανιβαλισμό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Χρήστο Κ.


αλληλέγγυοι-αλληλέγγυες

Δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε με το γελοίο δίπολο “αθωότητας-ενοχής”, ούτε με την αντιστοιχία πράξεων και ποινών, καθώς θεωρούμε πως επρόκειτο για μια (παρά τις έντονες προσπάθειες του καθεστωτικού μηχανισμού για πολιτική απονοηματοδότηση) δίκη πολιτικής εξόντωσης, σύμφωνα με την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης του εσωτερικού εχθρού.


Όμως αυτή η προσφιλής καθεστωτική τακτική μας αποδεικνύει πως οι κυρίαρχοι έχουν αρχίσει να νιώθουν την απειλή της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης πιο πραγματική από ποτέ. Κι όσο ο φόβος των κυρίαρχων εντείνεται, τόσο θ’ αυξάνονται και οι πολιτικές διώξεις, οι ποινικοποιήσεις συντροφικών σχέσεων, οι επικυρήξεις, οι δίκες-στρατοδικεία, οι πολύχρονες φυλακίσεις.

Αναδημοσίευση απο σινιάλο

Σχετικά κείμενα για την υπόθεση : 1 , 2

Εμείς οι απεργοί πείνας από την συνέλευσή μας της 22ης μέρας απεργίας, καλούμε σε κινητοποίηση, την Παρασκευή 18/2, το απόγευμα στις 5:00μμ. Θα θέλαμε να γίνει η συγκέντρωση δίπλα μας, στην πλατεία του Μουσείου και η πορεία να κατευθυνθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, εκεί που βρίσκονται οι υπεύθυνοι για την εκμετάλλευση που δεχόμαστε τόσα χρόνια, αυτοί που τώρα με την αδιαλλαξία τους θα μας στείλουν σε λίγες μέρες στο θάνατο. Καλούμε κάθε αλληλέγγυο άνθρωπο να ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας και κάθε αλληλέγγυα συλλογικότητα να το μεταφέρει με την σειρά της στη δημόσια ζωή. Όλοι και όλες να βαδίσουν και να φωνάξουν ενωμένοι, για την νίκη του αγώνα μας, για την δικαίωση όσων τον πίστεψαν, για να παύσει η εκμετάλλευση και η βαρβαρότητα. Παρόλο που δεν θα βρισκόμαστε ανάμεσά σας, θα είναι όμως το μυαλό και η ψυχή μας δίπλα σας, διότι αυτά ακόμα είναι ακμαία. Την νίκη θα την φέρουν η ενότητα και η πίστη σε αυτήν.

Αθήνα, Πατησίων και Ηπείρου,
15 Φλεβάρη 2011