Δεν θα ζήσουμε άλλο σαν κυνηγημένα ζώα!
Την Τρίτη 30 Αυγούστου για μια ακόμα φορά αστυνομικοί μας κυνήγησαν και καταστρέψανε τα πράγματα που πουλάμε για να ζήσουμε. Αυτή τη φορά κάνανε και κάτι παραπάνω.
Αυτή τη φορά μπήκαν στα σπίτια μας, μας απείλησαν και μας κλέψανε. Μπήκαν στα σπίτια μας χωρίς κατηγορίες, χωρίς εισαγγελέα. Μόνο για να μας τρομάξουν, σαν κυνηγοί που ακολουθούν το τρομαγμένο ζώο στη φωλιά του. Για να γελάσουν με το φόβο του.
Αλλά ξέρουμε ότι αν τώρα φοβηθούμε και δε μιλήσουμε, αύριο τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Όπως στην Αθήνα, όπου σχεδόν κάθε μέρα φασίστες δέρνουν και μαχαιρώνουν μετανάστες, ακόμα και μέσα στα σπίτια των μεταναστών.
Δεν κυνηγάνε τους μετανάστες γιατί οι μετανάστες κάνουν κακό στον τόπο. Κυνηγάνε τους μετανάστες για να μην καταλάβουν οι έλληνες εργαζόμενοι ποιός είναι στ’ αλήθεια ο εχθρός τους.
Δεν φταίνε οι μικροπωλητές που κλείνουν τα μαγαζιά, τα μαγαζιά κλείνουν γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Και αυτοί που παίρνουν τώρα τα λεφτά από τους έλληνες εργαζόμενους είναι οι ίδιοι που έκαναν κι εμάς μετανάστες.
Εμείς οι μετανάστες ήρθαμε εδώ κυνηγημένοι από τους πολέμους και τη φτώχεια που μας καταδίκασαν τα αφεντικά του πλανήτη. Τα αφεντικά του πλανήτη που τώρα χτυπάνε και τους έλληνες εργαζόμενους.
Για να γίνουμε άντρες και γυναίκες έτοιμοι για δουλειά, η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Οι μάνες μας το ξέρουν.
Για να φτάσουμε εδώ η Ελλάδα δεν ξόδεψε ευρώ. Για να φτάσουμε εδώ πουλήσαμε ζώα και γη, δανειστήκαμε και δουλέψαμε σα σκλάβοι για να πληρώσουμε τους δουλέμπορους.
Ήρθαμε εδώ έτοιμοι να δουλέψουμε για πενταροδεκάρες, να κάνουμε δουλειές που οι Έλληνες ούτε να τις σκεφτούν δεν θέλουν. Γιατί για εμάς είναι σημαντικά ακόμα και αυτά που για εσάς δεν είναι τίποτα.
Και η Ελλάδα κέρδισε πολλά από εμάς.
Κερδίζει ακόμα και τώρα, με την κρίση. Εμείς οι μετανάστες, “νόμιμοι” και “παράνομοι” πληρώνουμε φόρους όπως και οι έλληνες εργαζόμενοι. Πληρώνουμε κι εμείς ΦΠΑ, φόρους στα τσιγάρα, στο ρεύμα, στο νερό, στα τρόφιμα. Δίνουμε κάθε μέρα λεφτά στο κράτος που όμως δεν μας δίνει τίποτα εκτός από φόβο και βία.
Τώρα δεν μας αφήνουν να βγάλουμε ούτε δέκα ευρώ τη μέρα. Τώρα μας κυνηγάνε για να φτιάξουν έναν ψεύτικο εχθρό.
Για να πιστέψουν οι έλληνες εργαζόμενοι ότι για τα προβλήματα φταίμε εμείς οι μετανάστες και όχι οι τράπεζες και τα μεγάλα αφεντικά. Ότι φταίνε οι αποκάτω και όχι οι αποπάνω.
Σήμερα φέρονται σε εμάς τους μετανάστες σαν να είμαστε κυνηγημένα ζώα. Αν δεν αντισταθούμε μαζί μετανάστες και έλληνες εργαζόμενοι, αύριο θα είναι η σειρά σας. Γιατί όσο δυναμώνουν τα κτήνη τόσο πιο πολύ θέλουν να τρώνε.
μικροπωλητές στη Θεσσαλονίκη