Με την ανακοίνωση των ποινών ακόμα νωπή, δεν μπορούμε παρά να μιλήσουμε για το πέρας μιας δίκης –απ’ τις πολλές που έρχονται- με προεξοφλημένη έκβαση, ενός στρατοδικείου που ξεκίνησε προσπαθώντας να απομονώσει τους αντικαθεστωτικούς του εχθρούς και να τους αποκόψει απ’ την αμφίδρομη σχέση της αλληλεγγύης, συνεχίστηκε με την έμπρακτη αμφισβήτηση των αστικών δημοκρατικών θεσμών απ’ τους συντρόφους που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία-τσίρκο και έληξε όπως ήταν αναμενόμενο: με εξοντωτικές ποινές.
Δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε με το γελοίο δίπολο “αθωότητας-ενοχής”, ούτε με την αντιστοιχία πράξεων και ποινών, καθώς θεωρούμε πως επρόκειτο για μια (παρά τις έντονες προσπάθειες του καθεστωτικού μηχανισμού για πολιτική απονοηματοδότηση) δίκη πολιτικής εξόντωσης, σύμφωνα με την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης του εσωτερικού εχθρού.
Όμως αυτή η προσφιλής καθεστωτική τακτική μας αποδεικνύει πως οι κυρίαρχοι έχουν αρχίσει να νιώθουν την απειλή της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης πιο πραγματική από ποτέ. Κι όσο ο φόβος των κυρίαρχων εντείνεται, τόσο θ’ αυξάνονται και οι πολιτικές διώξεις, οι ποινικοποιήσεις συντροφικών σχέσεων, οι επικυρήξεις, οι δίκες-στρατοδικεία, οι πολύχρονες φυλακίσεις.
Ταυτόχρονα όμως, θα ενδυναμώνεται και η άρνηση του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, η δύναμη της αλληλεγγύης, ο πολύμορφος αντικαθεστωτικός αγώνας. Το κυνήγι μαγισσών της νέας εποχής δε μας τρομάζει, αντίθετα χαλυβδώνει την ανάγκη μας για ολική ρήξη και καταστροφή κάθε εξουσιαστικής δομής. Επειδή, ίσως πιο σίγουρα από ποτέ άλλοτε, η μέρα μας θα’ ρθει…
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Ε.Ο. ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ