Από πάνω
Από πάνω μου ένα κρεβάτι ……
Με πλακώνει…..
Το ίδιο χρώμα….
το ίδιο χρώμα πάντα στους γύρω μου
και προπαντός πάνω μου…
Αυτό το ίδιο μουντό, μέτριο χωρίς “ψυχή” χρώμα….
Που αναιρεί την προσωπικότητά μας
που μας κάνει ένα με τα άψυχα δίχως νόημα πράγματα.
Ένα ρομπότ….. ένα κομμάτι ξύλο γυαλισμένο κ’ ωραίο….
χτυπιέται κάτω για εφέ και θόρυβο
Μάλιστα…….
Στο κάτεργο……..
Και η αντίληψη να μειώνεται…..
Αναστολή ποινής……..
Πιές..Λιώμα……
Μέσααα….δέκα η ώρα το διάλλειμα τέλος.
Έξι η ώρα…..
Σημαία…. ο εχθρός
Δεν είμαστε δολοφόνοι…Είμαστε στρατός….
Το βράδυ στο ποτάμι “πνιγμένοι” δύο μετανάστες
Είμαστε μια οικογένεια έτσι;
ΜΑΛΙΣΤΑ…..
Κοιμήσου…Ύπνος
Ύπνος για να μείνεις “ξύπνιος”
Ύπνος να περάσει ο καιρός
Ύπνος μήπως ονειρευτείς
Όνειρο….τέλος ποινής….όλοι πρώην φυλακισμένοι
Ύπνος και πάνω μου ένα κρεβάτι …..
Με πλακώνει…..
Μας το έστειλε συντροφός μας που είναι φαντάρος.
Καλή δύναμη σύντροφε.